INTERVIEW
Complete versie interview voor een regionale krant – Oktober 2022
De Stichting ontving enkele vragen naar aanleiding van de briefwisseling met ‘Ons Netwerk’ in de Soester Courant. Het interview was bestemd voor een krantenartikel (zie elders). Bij langere interviews wordt natuurlijk een redactionele selectie en volgorde bepaald voor de publicatie. Daarbij vallen onvermijdelijk zaken weg die sommigen misschien toch zouden kunnen interesseren. Om die reden plaatsen we hieronder het complete interview welk we voor deze gelegenheid gaven. Kern is het standpunt van de Stichting dat iedereen de geschiedenis echt moet gaan afsluiten en kiezen voor de toekomst als exclusief gezamenlijk onderwerp. Anders wordt het niks met ons dorpshart, en dat wil niemand tenslotte.
Journalist: “Vooraf: Het college heeft in de begroting 40.000 euro als eenmalige investering en daarna 180.000 euro structureel opgenomen voor een nieuwe sociaal-culturele voorziening in Soesterberg. Dat kan een bestaand of een nieuw gebouw worden.”
Voorzitter: Mooi toch ? Dat is structureel bijna een ton meer dan de Stichting destijds gemiddeld ontving. Nog geen ‘inhaalslag’ maar wel duidelijk vooruitgang.
Journalist vooraf: “Ik stel de vragen die de gewone lezer zich stelt, die dus eigenlijk nog van niks weet. Dat is het uitgangspunt van mijn vragen.”
Voorzitter: De gewone lezer in Soesterberg stelt zich bij ons weten hele andere vragen. En wie zich net als u even verder in de materie verdiept, weet precies waar die vragen over ons geld vandaag kwamen. Waarom denkt u dat er geen kip reageerde op de herhaalde oproep tot hulp van de lieden achter die vragen?
>start interview<
Journalist: 1. Is de Stichting Dorpshuis Soesterberg betrokken bij gesprekken van het college c.q. uitgenodigd voor gesprekken over een nieuwe sociaal-culturele voorziening in Soesterberg?
Voorzitter: Er zijn eerste contacten geweest ja, maar nog niet over de kazerne. Naast tijdelijke oplossingen werkt men ook naar een geschikte eindoplossing zou je denken. Een paar jaar geleden werd de Stichting gevraagd mee te denken over vestigen van het dorpshuis bij sporthal de ‘Banninghal’. Daarover konden we kort zijn want die optie was natuurlijk al herhaaldelijk bekeken en totaal ongeschikt bevonden. Als tussenoplossing zou zoiets kunnen, voor een deel van de kleinere functies zoals bijvoorbeeld ook in voormalig kinderdagverblijf ‘De Linde’ is geprobeerd. Vervolgens werden we gepolst voor een onderzoek naar de leegstaande ruimte onder nieuwbouw ‘DenBergh’. Eveneens denkbaar als tussenoplossing, zij het voor een nog kleiner deel van de taken. Het is daar veel te laag en te klein voor alle broodnodige functies. Versterkt geluid en grotere evenementen kun je natuurlijk helemaal vergeten daar. Wereldwijd is al honderden jaren bekend dat je een dorpshuis niet nabij woningen moet willen plaatsen. Laat staan eronder! De tijd is gekomen dat de gemeente serieus en rechtvaardig ook voor de Soesterbergers en hun gasten aan een definitieve oplossing gaat werken. Wij zijn er klaar voor.
Journalist: 2. Zo nee, waarom niet? Had u dat verwacht en zo ja, maakt u nog uw teleurstelling bekend hierover?
Voorzitter: N.v.t.
Journalist: 3. Zo ja, juicht u het toe dat u betrokken bent en waarom?
Voorzitter: Dat is toch niet meer dan normaal? De Stichting heeft ruim 55 jaar kennis en ervaring opgebouwd en vertegenwoordigt -wetenschappelijk aangetoond- ruim 90% van de dorpsbewoners. We hebben een landelijk netwerk met de beste adviseurs op gebied van eigentijdse multifunctionele voorzieningen. En we hebben natuurlijk een aanzienlijk fonds in te brengen. Dat helpt. Het plan dat we met de Soesterbergers formeel hebben ingediend als burgerinitiatief is de ideale oplossing. Raad van State, Rekenkamer, Gemeenteraad en civiele rechters hebben vastgesteld dat wij en ons voorstel onheus zijn behandeld destijds, en gewoon betrokken behoren te worden bij de eindoplossing. Ons vermogen is echter niet voor lapmiddelen. Op onze website hoort u het oud bondscoach Jan Zwartkruis op een filmpje mooi verwoorden: “het is een kwestie van willen en gunnen”.
Journalist: 4. Van de 8 ton van de stichting is ongeveer 3 ton over. Wat is er, in details, met die 5 ton (voormalig gemeenschapsgeld) gebeurd of hoeft u dat niet uit te leggen?
Voorzitter: Juridisch hoeft de Stichting inderdaad geen verantwoording af te leggen. Zeker niet via de media, tenzij we daar zelf voor kiezen. De Stichting koos vanaf haar oprichting tot de huidige dag voor openheid en publicatie. De antwoorden op vragen rond de geschiedenis van ons vermogen staan al jaren op onze website: www.DorpshuisSoesterberg.nl. Opmerkelijk is dat de aandacht voor ons vermogen bij sommigen groter lijkt dan hun aandacht voor het belang dat we behartigen. Wie geld heeft moet natuurlijk altijd oppassen voor mensen die het willen afpakken. Wie betere ideeën heeft dan de gezamenlijke Soesterbergers kan zich altijd melden, daar staan we geheel voor open. Voor ons telt enkel het volgende belang: een multifunctioneel gebouw voor alle benodigde en wenselijke activiteiten en taken in het dorpshart. Niet voor een deel van de gemeenschap, zoals nu, maar voor alle inwoners en hun gasten. Denk ook aan toeristen en veteranen. Soesterberg is al eeuwen een pleisterplaats en had tal van voorzieningen: algemeen bekend.
U gebruikt overigens de term ‘gemeenschapsgeld’ in verband met ons vermogen. “…voormalig gemeenschapsgeld” schrijft u. Dat is echt onjuist en verwarrend. Het gemeenschapsgeld dat de gemeente uitgaf voor ons pand en grond is nog steeds van de gemeente/gemeenschap! Het werd omgezet in onroerend goed, te weten ons oude pand en de grond. Die werden vervolgens door het college doorverkocht aan een ontwikkelaar. En zo werd het weer gemeenschapsgeld, bedoeld voor de inhaalslag inzake voorzieningen. Dat zit dus nog bij de gemeente. Tenzij het aan iets anders is uitgegeven, maar dat was niet de belofte en niet de afspraak bij het voorzieningen gedreven Masterplan.
Het gaat om de vraag waarom ons vermogen nog NIET is uitgegeven. Waarom is er nog steeds niet voorzien in een behoorlijk alternatief voor het gebouw dat de inwoners werd afgenomen. De belofte was immers dat er iets tenminste gelijkwaardigs zou terugkomen! Daar was de hele ‘inhaalslag’ op gericht, aldus alle publicaties vooraf. Lees ze maar na. Een vijfde deel van de gemeente-inwoners woont straks in dorp Soesterberg. Op ruim 10 km afstand van de voorzieningen in dorp Soest. Aldaar staat het vol voorzieningen, op de een of andere manier uit gemeenschapsgeld gesteund, en aldaar zijn tientallen hectaren open plat groen in de woonkern. Soesterberg werd haar enige en laatste anderhalve hectare plus dorpshuis afgenomen voor woningbouw. Zijn de inwoners gefopt of wordt er achter de schermen stiekem hard gewerkt aan verwerving van de Kazerne en omliggende tuin? Wij weten nog van niks.
Journalist: 5. In Soesterberg maakt men zich daar, blijkens een briefwisseling deze zomer in de Soester Courant, zorgen over. Begrijpt u die zorgen en kunt u die wegnemen?
Voorzitter: Die zorgen over ons vermogen waren onheus. Men kende de antwoorden op de eigen vragen precies. Hun advocaat heeft namelijk met onze advocaat uren gemoedelijk doorgebracht en onze boeken samen bestudeerd en akkoord bevonden. Antwoorden op nadere vragen over ons vermogen en over de rechtszaken om het te beschermen, alsook over de schulden die de jaren verzet hadden opgeleverd, staan allemaal als gezegd al jaren op onze website. We weten inmiddels waar die suggestieve vragen vandaan kwamen. Zie de briefwisseling uit de Soester Courant op onze website. Daar maken we kennis met een heel specifiek clubje met duidelijk eigen belangen. Zij zochten herhaaldelijk de media via deze vragen die de aandacht afleiden van de hoofdzaken.
Als de kazerne al vrij komt, kan het in elk geval geen dorpshuis worden, zo lijkt men te bepleiten.
Wat wordt het dan wel, en wat zouden ze daarvan vinden? Liever appartementen? Duidelijk is: deze club heeft niet dezelfde doelstelling als wij. De vragen waren suggestief en deden weinig meer dan de belangstelling vestigen op hen. Profilering ten koste van anderen heet dat, met ingevlochten de suggestie dat zij de belangen van de Soesterbergers beter zouden dienen op dit punt dan de Stichting. Dat bestrijden wij. De Soesterbergers rond de Stichting weten dat dit groepje goeddeels bestaat uit mensen die voorheen publiekelijk de realisatie van het zgn. ‘Masterplan’ ondersteunden. Dat betekende het einde van tal van onze voorzieningen onder dak en in de openlucht.
Wat een lef eigenlijk om vervolgens ook nog invloed te eisen op het beleid en de statuten van de Stichting, en daarmee ons vermogen. De suggestie dat er bij ons mogelijk iets niet deugt was ongegrond en onbehoorlijk en daarmee smadelijk. Dat is een misdrijf. Nota bene werd desgevraagd met hun lokale advocaat door onze eigen advocaat uitgebreid de boeken doorgenomen! Met als conclusie natuurlijk dat alles prachtig in orde is en de Stichting ruim het tienvoudige in kas heeft van het bedrag van 30 mille waarmee we begonnen. Er zat dus iets anders achter die aandachttrekkerij via de media. Daarover ging die briefwisseling. Dat gedoe is echt afgesloten nu als u het ook goed vindt. Wij gaan er niet met het geld vandoor en ieders aandacht is verder broodnodig voor de echte onderwerpen. De Stichting heeft zich ruim 50 jaar bewezen en toonde ons dorps-brede draagvlak wetenschappelijk verantwoord aan. Middels een erkend onderzoeksprotocol en heldere onderzoeksvragen, deur aan deur, schriftelijk en mondeling, in heel het dorp.
Het enige draagvlak dat bovenbedoeld clubje voorlopig aantoonde is het gemeentebestuur. De regie achter het Masterplan vond in dit nieuwe clubje een welkom ‘draagvlak’ voor de bouwplannen die niet alleen al jaren klaarlagen, maar waarover ook al overeenkomsten met ontwikkelaars bleken te bestaan. Over het gebrek aan, en zelfs volstrekte afwezigheid van openheid bij de Gemeente hebben we deze lieden nooit gehoord. Niet erg fraai allemaal. Maar goed, dit speelde jaren geleden en we moeten echt verder met z’n allen. Er zijn nieuwe mensen aan het werk, en zodra die serieus aandacht krijgen voor andere belangen van Soesterbergers dan huizen, staan wij er klaar voor. Daarop wachten we, in goed vertrouwen.
Journalist: 6. Is er ooit door de gemeente een poging gedaan om u duidelijkheid te krijgen over het restantdeel van het geld dat de stichting beheert?
Voorzitter: Nee, waarom zouden ze? Ze vragen andere leveranciers toch ook niet wat die gaan doen met het geld gaan waarmee de gemeente spullen kocht? De gemeente moet zich verantwoorden voor haar bestedingen, niet de leveranciers. De gemeente weet dat ongeveer de helft van de koopsom nooit in onze handen is geweest, maar direct van de gemeentenotaris naar onze bank ging, die ons vijf jaar openhield met leningen toen de subsidies waren gestopt. De Gemeente wilde ons ‘uitroken’ aldus een wethouder destijds. Een deel van het restbedrag was nodig om andere schulden af te lossen, waaronder ontmanteling en opslag en het verdrietige afscheid en het uitkopen van ons personeel. De gemeente weet dat het huidige vermogen expliciet en uitsluitend bestemd is voor een nieuw gebouw. Althans een vleugel daarvan. Het bestuur bij de Stichting is inmiddels ook gewisseld en bij de gemeente zijn nieuwe mensen verantwoordelijk, dus we kunnen vers van start gaan samen.
Journalist: 6A. Nu de gemeente concrete plannen heeft en de stichting volledig buiten beeld lijkt te blijven, doemt de vraag op: wat wil de stichting nog doen met het resterende geld en hoe kan dat zo besteed worden dat het voldoet aan de statuten? Is het bv mogelijk dat u voorzieningen of activiteiten gaat betalen?
Voorzitter: Buiten beeld zijn we zeker niet. Er zijn veel teveel Soesterbergers op de hoogte van de feiten, en samen wachten we op de dag dat er echt wordt samengewerkt. De eerste contacten met de gemeente zijn er al geweest zoals gezegd. Wij willen inderdaad niet anders dan ons vermogen herinvesteren in nieuwe voorzieningen. Ter facilitering van tal van activiteiten. U weet: de stichting is opgericht door de Soesterbergers zelf rond 1967. Een burgerinitiatief zou je dat nu noemen. Bedoeld om te voorzien in zaken en taken die de gemeente verwaarloosde in ons dorp. Toen al. We voorzagen zelf in ruimte en faciliteiten voor alle inwoners en hun gasten omdat de gemeente de portefeuilles voor deze doelen leeg besteedde in dorp Soest.
In ons dorp werd de gemeente ervaren als de boze stiefmoeder uit het sprookje die haar pleegkind verwaarloost en uitbuit ten bate van haar eigen kind.
De bitterheid was groot. En niet onbegrijpelijk hè? De vraag die opdoemt is niet wat de Stichting wil doen met haar vermogen, want dat is bekend en staat vast. De vraag is hoe de Gemeente gaat voldoen aan haar verantwoordelijkheden en de randvoorwaarden die wet en rechtvaardigheid stellen aan haar keuzes. En daarnaast, aanvullend, hoe zij zich gaat kwijten van de expliciete belofte tot een ‘inhaalslag’ inzake voorzieningen voor alle inwoners en hun gasten in dit deel van de gemeente. Een dubbele resultaatsverplichting dus. Er valt bijna 100 jaar achterstanden in te halen op gebied van een rechtvaardige verdeling van aandacht en middelen over beide dorpen op gebied van welzijn, recreatie, cultuur en toerisme. Het Masterplan heeft niets van dit alles opgelost, integendeel. De destructieve gevolgen ontkent ook bijna niemand. Maar wat nu ?
Nu de wensen tot woningbouw bevredigd zijn en verder doortreinen, zijn de noden en wensen van de inwoners aan de beurt! Dat sprookje uit ’67 is nog niet uit hoor. Alles kan heel mooi en gelukkig aflopen voor iedereen, dat is onze eerlijke overtuiging. Aangetoond gesteund door duizenden hier. Het is nog niet te laat, de ‘verrassende’ wending ligt namelijk gewoon klaar voor ieders neus: De Marechausseekazerne. En waarom niet? Hee! nu geen gemakkelijke antwoorden roepen graag vanuit onkunde, vermoedens of vage onderbuikgevoelens maar een gedegen aanpak kiezen. Alle sceptische reflexen kennen we nou wel. Is het Soesterberg gegund en wilt u helpen? Geef dit een kans! Tijd nu voor serieus onderzoek en gesprekken met de mensen die daadwerkelijk invloed hebben. Desnoods tot aan de koning, die Soesterberg beter kent dan menigeen weet. Komt goed!
Journalist: 7. Houdt u nog vast aan het oude plan voor een sociaal-culturele voorziening in de marechausseekazerne? Is dat nog haalbaar, nu de marechaussee vooralsnog niet zal verdwijnen? Heeft het nog draagvlak in het dorp, zoals die er destijds volgens u wel was, denkt u? Waarop baseert u dat?
Voorzitter: Natuurlijk jôh, waarom zou dat niet haalbaar zijn? Wij kennen echt bijna niemand hoor, die er tegen is. Mits natuurlijk de kazerne beschikbaar komt en de financiële haalbaarheid is aangetoond.
Dit alles lieten wij professioneel onderzoeken en de oplossing wordt ‘zeer geschikt en kansrijk’ geacht. Plan ‘De Vleugels’ was onderdeel van het Burgerinitiatief ‘Hart voor Soesterberg’. De allerbeste eindoplossing denkbaar voor iedereen. Als gezegd: wetenschappelijk opgesteld en formeel ingediend als raadsstuk met een veelvoud van het wettelijk vereiste aantal stemmen.
Dat had door Raad en College serieus behandeld en grondig onderzocht moeten worden maar werd weggemoffeld. Dat kunnen we gaan aanvechten omdat het procedureel niet klopt, maar wij geloven meer in de oplossing van een akkoord tussen alle mensen die het pand en de grond gaan gebruiken. Dan moet je niet vechten maar bouwen. Politiek en bestuur bleken ten tijde van het Masterplan heel andere focus te hebben dan zich naar behoren te verdiepen in een afwijkend Burgerinitiatief. Wie nu in het dorpshart om zich heen kijkt ziet wel wat de prioriteiten waren: Bouwen inderdaad, maar dan wel enkel huizen huizen huizen. Ten koste van alle voorzieningen die het dorp sinds mensenheugenis grote aantrekkingskracht gaven. Waar of niet? Zie dat onder ogen.
Voorstelplan ‘De Vleugels’ werd door sommige politici weggehoond als volstrekt onrealistisch. Zij wierpen zich op als de grote deskundigen, want zij kenden iemand op een hoge post en die wist namelijk alles precies: de Marechaussee zou de kazerne nimmer verlaten! Nou: enkele maanden later stond het pand leeg. Waren we toen voorbereid geweest met z’n allen, dan had het Dorpshuis er mogelijk al lang gezeten. Op een absolute enkeling na weet helemaal niemand wat defensie gaat besluiten, zeker niet waar het gaat om speciale diensten.
Die leegstand destijds was de meest benauwde periode voor ons, want direct stroomden de plannen van projectontwikkelaars binnen in die brandkasten op de eerste verdieping van het gemeentehuis. Vergis je niet: ze liggen er nog hoor! Maar een plan van de wethouder(s) van cultuur, welzijn, aantrekkelijkheid en voorzieningen zit daar nog niet bij en dat moet echt snel veranderen. Alle ontwikkelaars willen het terrein splitsen, de tuinen volbouwen en het gebouw vullen met luxeappartementen boven een plint. “Goddank” zeiden sommigen, “de Marechaussee zij dank” zeiden anderen, toen de Marechaussee even onverwacht als ze vertrokken, plots bleek te zijn teruggekeerd om het fort te bewaken.
Later zal het blijken, maar volgens ons was dit het allerbelangrijkste moment in de geschiedenis van de Soesterbergse gemeenschapsvoorzieningen. Het allermooiste in elk geval wat op dat moment kon gebeuren. Opnieuw het laatste dat iedereen had verwacht, en bij de Stichting ging de fles open. Laat de Marechaussee daar voorlopig maar lekker blijven zitten inderdaad. En hun mensen nog even blijven genieten van hun visje op de markt hier op woensdag.
Maar nou iets anders: Waarom zou de actuele aanwezigheid van defensie daar, een reden zijn om geen aandacht te besteden aan de zeer reële mogelijkheid dat men het pand op termijn opnieuw verlaat? Reorganisaties en bouw van nieuwe kazernes zijn in volle gang, dus wordt het hoog tijd om echt alle impasse te doorbreken en met z’n allen aan de slag te gaan. Hoe? Door samen twee onderwerpen op de best denkbare manier te onderzoeken: Verwerving en exploitatie. Inzake verwerving hebben we, met alle respect, geen enkele belangstelling meer voor zogenaamde ‘deskundigen’ die dat helemaal niet zijn. Met hun inschattingen en gesuggereerde ‘vertrouwelijke informatie via kennissen op hoge posten’ en anderen met onderbuikgevoelens. Kletskoek.
Op die plek ons nieuwe multifunctionele gebouw met een grandcafé is de mooiste oplossing voor iedereen. Alle veroorzaakte problemen door gemis aan open ruimte zijn dan ook opgelost want de tuinen worden één aangesloten stuk met het DenBergh-pleintje. Welkom terug kermis, welkom terug eigentijds circus en ijsbaantje enzovoort. Absoluut de moeite waard om zeer grondig te onderzoeken in samenspraak met bij voorkeur enkel de allerhoogste beslissende instanties. Geen tussenpersonen meer met inschattingen of wensen, maar deskundigen en beslissers onder elkaar. Iedereen ziet het belang voor dit dorp dat 50 jaar op slot zat in dienstbaarheid aan land en wereld, en vervolgens de parkeerplaats werd van alle woonwensen uit de hele regio. Tijd en aandacht voor de mensen nu!
Zoeken naar een tijdelijk oplossing is prima. Het ene moet gedaan en het andere niet gelaten. Dus: zorgen voor zo goed mogelijke tijdelijke voorzieningen en tegelijk toewerken naar een definitieve oplossing. Dat is het enige wat gevraagd wordt van politiek en bestuur.
En inzake uw vraag naar ons draagvlak verwijzen we graag naar onze website waar u filmpjes ziet met honderden Soesterbergers over plan ‘Vleugels’. We hebben amper Soesterbergers gehoord die de kazerne een slecht plan vinden als het inderdaad aangetoond te realiseren is. Onze deskundigen achten het prima haalbaar. De voorgestelde coöperatievorm heeft zich op tal van plekken in binnen- en buitenland bewezen. De locatie en beschikbare ruimte leent zich uitstekend voor alle benodigde en wenselijke doelen, alsmede een lucratieve exploitatie vanuit een professionele horeca-kern, aangevuld met gemeentesubsidies en onderhoudsbudgetten. Het wordt prachtig. Iedereen blij, iedereen wint.
Journalist: 8. Het bestuur bestaat volgens de KvK uit twee bestuursleden, terwijl er minimaal drie behoren te zijn. Is dat een tijdelijke situatie? Staan er Soesterbergers klaar?
De aanname dat het er drie bestuurders ingeschreven behoren te zijn is onjuist. Natuurlijk zijn er meer actieve Soesterbergers rond de Stichting maar we bevinden ons in een uitzonderlijke tijdelijke situatie. We zijn fondsbeheerders nu, en dat betekent alleen werk voor de boekhouder en de accountant, onder toezicht van onze advocaat, notaris en bank. Het huidige bestuur neemt geen nieuwe besluiten over het vermogen en past enkel op de zaak. Als altijd denken natuurlijk tal van dorpsgenoten mee, en die staan klaar om aan te treden zodra dat aan de orde is. Daarnaast zijn er ook nieuwe verbanden ontstaan waaronder ‘POS’, ‘Soesterberg.NU’ en ‘Samen voor Soesterberg’ en ook ‘Ons Netwerk’ is een nieuwkomer. Allen hebben aangegeven graag te willen helpen bij een duurzame oplossing. Daar zitten zeker geschikte en bereidwillige nieuwe bestuurders bij ook. Samen gaan we het dorp haar oude glans als pleisterplaats teruggeven. Waarbij weer alle inwoners en hun gasten worden bediend van de bekende voorzieningen die we al hadden, maar nog beter. Vergelijkbaar met andere dorpen waaronder bijvoorbeeld dorp Soest.
Maar nu U : Wie zegt er eigenlijk dat de kazerne is uitgesloten als optie voor de toekomst? Serieus: wat zijn de argumenten en bronnen? Die vraag moet nog steeds samen met de gemeente gedegen, serieus en in alle rust worden onderzocht. Als volwassen zorgzame bestuurders onder elkaar, vruchtbaar samenwerken aan de voorbereidingen voor het moment dat de Marechaussee weer vertrekt. Jammer voor enkele projectontwikkelaars misschien, maar die zijn inmiddels ruimschoots bediend nietwaar? Nu zijn de Soesterbergers en hun gasten aan de beurt. We zullen zorgen dat onze vrienden van de Marechaussee hun wekelijkse visje van de Soesterbergse markt niet hoeven te missen. Die zullen we nog jaren nabezorgen op hun nieuwe adres. Als blijk van eeuwige dank voor het verlengde bewaken van ons fort. Beloofd!
>einde interview<
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
OUDERE TEKSTEN, vorige bestuursperioden:
2017
Interview
01-11-2007
“WAAR EEN WIL IS, IS EEN WEG “
Uitgerust van vakantie, reageert Dorpshuis-voorzitter Jean-Marie van Staveren, voor de ‘Soester Courant’ op vragen die veel gesteld werden, rond de uitspraak van de rechter in het geding dat gemeente Soest aanspande tegen het Dorpshuis met een claim op het eigendomrecht. “Dit is het keerpunt. Waar een wil is, is een weg !”
Bestuursvoorzitter van het Dorpshuis, Jean Marie van Staveren, reageert beknopt op de uitspraak.
Dorpshuis Soesterberg wint de door Soest aangespannen rechtzaak. Proficiat!
Dank je, maar de vlag kan hier nog niet helemaal uit hoor.
Hoezo, de rechter stelde het Dorpshuis toch in het gelijk in deze procedure? Dat is toch wel reden tot vreugde ?
Het beleid van het college is inderdaad teruggefloten, maar we zijn nog volop in de verdediging tegen de nonchalante Soesterberg-politiek in het gemeentehuis.
Maar die protestborden kunnen in elk geval van jullie gevel af ?
Inderdaad ja . Die borden kunnen nu naar Marius van het Evenemententerrein.
Wat betekent deze uitspraak nou voor het Dorpshuis ?
Vandaag werd met deze uitspraak, met terugwerkende kracht, 8 jaar wanbeleid van de gemeente aan het licht gebracht. Maar wat betekent het eigenlijk concreet voor ons? Hoe kunnen wij nu verder? We hadden al in de voormalige Marechausseekazerne kunnen zitten met al onze clubs en onze taken en lekker omzet kunnen draaien. Nu ligt alles bijna stil. Er is veel te doen dus!
Zijn jullie moe van de strijd?
Het is akelig dat een dorp zich zo moet uitputten om zich te beschermen tegen haar eigen gemeentebestuur! Als het Soester bestuur nu Soesterberg, dat aan haar zorg is toevertrouwd, vooruit zou helpen en steunen. Niet tegenwerken of verkopen aan projectontwikkelaars. Nu zijn onze voorzieningen in gevaar en de mensen zijn onderling verdeeld. Er is nog geen zicht op nieuw samenwerkingsbeleid met Soest. Of een gedeelde toekomstvisie voor Soesterberg-dorp. Er moet nog veel gebeuren voor de vlag uit kan en de champagne open…
Het college is nu aan zet. Is er nog wel vertrouwen dat het goed komt tussen Soesterberg en het college van Soest?
Ja, waarom niet? Zodra er weer welwillend en creatief wordt meegedacht is er hoop. Waar een wil is, is een weg. Overigens, je noemt nou het College, maar vergeet niet dat het de Raad was, die het gewraakte beleid steunde, inclusief deze rechtzaak! De Raad heeft Soesterberg geen steun gegeven, al is wel herhaaldelijk om bescherming gevraagd. Dat is toch zorgelijk. Ook onlangs weer, bij de bestemmingswijziging van het Evenemententerrein, stemde de Raad nagelvijlend in met woningbouw. Op ons allerlaatste plein! Wat is dat voor collectieve misgunning? We hebben toch recht op een dorpsplein?
Is dat wat je bedoelt met nonchalante Soesterberg-politiek ?
Jazeker. De Raad vond alles goed rond Soesterberg-Dorp. Of dat verandert in deze raadsperiode? Er is verwijtbaar gehandeld volgens de rechter. Onzorgvuldig, met misbruik van macht, bevoegdheden en bestuursdwang. Daarmee werd bewezen dat er onjuiste voorlichting was, misleiding, en ga maar door! De raad zoekt dat maar uit. In elk geval leidde het in Soesterberg-Dorp tot innige teleurstelling over onze huidige bestuurders en volksvertegenwoordigers. En er is forse schade aan mensen en middelen.
De strijdvaardigheid is er dus nog steeds?
Dit was bedoeld een uitputtingsslag te zijn voor ons. En het duurt nu al 7 jaar. Overleg werd alleen gevoerd door advocaten, aangestuurd door College en Raad, ten koste van ons dorp. Het hele collegeverhaal is integraal van tafel geveegd en wij hadden dat vele keren aangekondigd. Geen mens was bereid zich te verdiepen in ons verhaal. Nee, er valt nog niks te vieren in Soesterberg en Soest. Er is spoedig hulp en samenwerking geboden.
Wat zou nu de ideale reactie van Raad en College zijn?
Drie dingen:
1: Ook luisteren naar ons omdat het over ons gaat. Tijdens professioneel en integer, fatsoenlijk bestuursoverleg.
2: Kijken hoeveel mensen en clubs in Soesterberg daarmee te bedienen zijn. We weten waar wij het over hebben.
3: Realiseren van een mooi vervangend Dorpshuis en een mooi multifunctioneel Dorpsplein.
En laat ons nou voor allebei een prima voorstel in de aanbieding hebben!
De oude Marechausseekazerne en het Evenemententerrein?
Natuurlijk. Roepen dat het niet haalbaar is, is te makkelijk. Het kan absoluut! Waar een wil is, is een weg.
Heb jijzelf wel voldoende vertrouwen om de contacten te kunnen herstellen?
Ikzelf zal natuurlijk niet snel vergeten wat er is gebeurd. Maar die bereidheid is er zeker, het verbreken van het contact is geen aktie van ons. Wij hebben niks verbroken en zijn al jaren dag in dag uit bereid tot een frisse hervatting van de samenwerking. Bovendien gaat het natuurlijk om de zaak, en niet om mij.
Dus: Het college van B&W wilde via deze procedure het Dorpshuis verkrijgen, enkel vanwege de grond eronder.
De rechter bevestigde dat pand en grond inderdaad gewoon eigendom zijn van het Dorpshuis. Van Soesterberg dus.
Soest had de machtsmiddelen van de laatste 8 jaar nooit mogen inzetten want ze hadden hun kant van het verhaal zelf verzonnen. Dat betekent nogal wat. Colleges vallen om minder. Maar het is wel een ingewikkeld verhaal hè ?
Welnee. Eigenlijk is de zaak in zichzelf helemaal niet zo ingewikkeld. Het college sprak alleen met projectontwikkelaars en niet met de eigen bevolking. Er waren een paar informatiebijeenkomsten. Dat is het nieuwe Soester woord voor inspraakronde. Daar werd van alles verteld behalve de feitelijke voornemens. Begrijpelijk, anders waren ze met pek en veren over de Stompert gezet natuurlijk. Het college had uitsluitend belangstelling voor opbrengsten van grondverkopen in ons dorpshart. De hele rest van het circus vloeide daaruit voort. Nogmaals, de raad zoekt dat maar uit. Wij laten het achter ons en kijken vooruit. Op de website van het Dorpshuis staat alles gedetailleerd beschreven. Als archief. Ook het televisieprogramma ‘Landroof’ besteedde aandacht aan Soesterberg.
Het publiceerde een gesprek met Piet Pieren over hoe ambtenaren hem probeerden te manipuleren en gebruiken met suggestieve vragen. Ook komend seizoen gaat ‘Landroof’ met hun deskundigen de ontwikkelingen rond Soesterberg met belangstelling volgen. Dat geeft ons een extra gerust gevoel, heel Nederland kijkt mee als het college nog één zo’n grap uithaalt.
Kun je héél kort de geschiedenis samenvatten ?
Kern van de geschiedenis is: Een paar jaar terug werd pas duidelijk wat het doel van B&W was: Niks revitaliseren, maar onze dorpsgrond verkopen aan projectontwikkelaars voor woningbouw. En aanvankelijk was het nog gekker, want de opbrengsten zouden niet eens in het dorp besteed worden! Wij riepen direct: Een aantal woningen erbij is geen ‘revitaliseren’, zeker niet als die OP onze enige pleinen en inplaats van het dorpshuis gepland zijn. Vanaf dat moment hebben Soesterbergers zich verzet tegen afbraak van gemeenschapsvoorzieningen. Het kan namelijk best anders. Voor woningbouw komt immers spoedig veel grond beschikbaar na het sluiten van de basis. Dat weet het college ook, maar die grond is niet van de gemeente, dus daar valt geen snelle winst op te maken. Er was gewoon geld nodig en Soesterberg leek een argeloze prooi. Schandelijk, echt schandelijk na al die jaren van beloften. En dan die praatjes van die stropdassen op de informatieavonden, ik word er nog onwel van als ik eraan terugdenk. Ze wisten precies wat ze deden! Mede daarom ben ik er nog helemaal niet zo zeker van, dat het nu spontaan goedkomt.
Op haar website schrijft de gemeente dat iedereen het er over eens was dat het dorpshart van Soesterberg toe was aan herziening. Waar ging het mis ?
Het woordje ‘iedereen’ is vaag, het woord ‘herzien’ al helemaal. En het woordje ‘dorpshart’ heeft de gemeente tot nu toe nog helemaal niet ingevuld. Eerst graag antwoord dus op de vraag wat het nieuwe Dorpshart wordt en daarna misschien bestemmingen wijzigen met oog op woningbouw. Het college spreekt alsmaar van een ‘kwaliteitsimpuls’ maar doelt daarmee op de kwaliteit van haar eigen inkomen, niet over het belang van Soesterberg. Met die mistige termen als uitgangspunt zijn de ambtenaren en het college een geheel eigen onbekende koers gaan varen. Eigenlijk ook achter alle inspraak langs. En dat voelen burgers, wij zijn niet gek hoor! Daar worden we moedeloos van, maar ook boos en opstandig. Zelfs Soesterbergers.
De Gemeente zat vast aan het oude Rood-Groen-beleid?
Ze hadden de koers prima kunnen bijsturen. Nu moesten allerlei groene natuurplannen, het ecoduct bijv., mogelijk gemaakt worden door grond te verkopen in Soesterberg, de zgn rode bebouwing. Dat ging vèr want het ging over ons enige groene gemeenschapsplein en zelfs ons Dorpshuis, zonder enige fatsoenlijke voorziening dus voor vervanging! Ben ik nou gek of is dat eigenlijk inderdaad te absurd voor woorden? Het Dorpsplein is al jaren veel te klein voor die functie en wordt ook niet meer als zodanig gebuikt, dus dat kon ook wel weg. Veel mensen weten dat niet eens. Het ging allemaal te snel en te handig. B&W, Raad en Provincie gingen gewoon niet in op protesten en voorstellen uit Soesterberg. Op open brieven en inspraak kwam nul reactie. En natuurlijk deed men of alles heel normaal was.
De gemeente Soest heeft nu wel last met procedures!
Inderdaad en terecht. Eerst het referendum. Daarna de Raad van State die bestuursrechtelijk de ‘Rood voor groen-plannen’ vernietigde. En nu de afkeuring van het gemeentebeleid naar ons Dorpshuis in de afgelopen 7 jaar. Ze vroegen erom. En wij maar brieven sturen, en inspreken en protesteren maar de Raad bleef met de rug naar ons toestaan. Dit moet een keerpunt worden in de gemeentepolitiek. Dienstbaar nu aan de bevolking of ophoepelen. Geen dure prestigeprojecten over de hoofden van ons dorp. Geen propagandakranten en mist rond plannen. Samen bouwen aan een betere toekomst dan ons in eerste instantie was toebedacht. Open vizier.
Een Dorpshart met een Dorpshuis?
Ja natuurlijk zeg. En ik hoop van harte dat dit nu snel goed gaat komen. Ik ben nu met andere organisaties aan nhet werk voor behoud van het Evenemententerrein. Die procedure lijkt zo op die wij als Dorpshuis meemaakten: plannen voor de korte termijn en financieel gewin. Halve informatie, mist, uitstel van duidelijkheid en snel onomkeerbare besluiten nemen. ‘Verdeel-en-heers’ en dus hopelijk onenigheid binnen de verenigingen en binnen het dorp. En dan bouwen, vlug bouwen. Waarom toch dáár ? Waarom, waarom.
Maar wat kun jij concreet bijdragen?
Opletten! Ervaringen delen. Voor het Dorpshuis ziet het er nu goed uit. Maar we moeten voor het totaal blijven vechten. Ook voor de andere verenigingen, de Ijsbaanvereniging, de sportclubs, de muziekverenigingen. Samen. Nu zegt Soest de éne club geld toe. Die moeten dan wel hun mond houden, want anders zijn ze dat geld misschien weer kwijt. Een andere vereniging krijgt een mooi plekje, maar ver uit het dorpshart. De Ijsvereniging dreigt haar plek geheel kwijt te raken. Ook het Dorpsbeheerteam heeft nadrukkelijk te verstaan gekregen dat men zich buiten de politiek moet houden. We zijn uiteengedreven, in de hoop dat we geen vuist konden maken naar de gemeente. Een vuist voor Soesterberg als totaal, als dorp. Het klinkt hard, maar het ‘verdeel-en-heers’ is wel de rode lijn in de verschillende gebeurtenissen. Balans heeft geen keus en krijgt zogenaamd alle welzijnstaken op haar bordje. Maar het budget dat daar tegenover staat is minimaal. er zijn amper vrijwilligers te vinden die daaraan willen meewerken en balans heeft geen eigen ruimten. Die hele delegering van welzijnstaken aan Balans is een wassen neus. Het is zo’n treurige ouderwetse regentenpolitiek. Geen nota of het ondersteunen van vrijwilkligerswerk staat prominent bovenaan. maar achter de rug van de burgers worden in Soesterberg de vrijwilligers afgeslacht. Tegen de tijd dat blijkt dat balans het niet allemaal alleen kan, zijn de pleinen al bebouwd, is het Dorpshuis geschiedenis en de wethouders vertrokken. College: Hier is geen grond te halen maar werk te doen: inhalen van decennia achterstanden. Zoals jaren en jaren beloofd! ‘Vitaliseren’, weet u nog? Hallo?
Er komt nou een Totaalplan voor Soesterberg?
Ja. Er wordt nu eindelijk gedacht over een breed te dragen plan met visie, rond een attractief Dorpshart. Als het goed is, denken alle organisaties daar spoedig in mee. Ook over meer dan hun eigenbelang. Niet de mening van een deeltijdambtenaar uit Soest die zelf in Baarn woont vragen hoe het in Soesterberg moet, of de projectontwikkelaar of het duurbetaalde adviesbureau maar EERST het oor te luister leggen bij de mensen en instellingen waar het over gaat. De enige reden waarom er geen contact is met betrokkenen, is omdat Soest precies weet wat die zullen zeggen. “Bent u nou helemaal gek geworden?!”. Achterbakse projectontwikkeling verdraagt geen openheid van zaken en burgermening. Kwaliteit van bestuur herken je aan kwaliteit van overleg met betrokkenen. Juist daarom was het zo vreemd dat men dacht ook rechters wel te kunnen inpakken. Die moeten namelijk ambtshalve hoor en wederhoor toepassen. Maar goed. De toekomst nu: Het moet een doordacht plan worden met de sporten in goede sportaccomodaties, winkels in een goed winkelcentrum, dorpshuisactiviteiten in een multifunctioneel Dorpshuis en buitenactiviteiten op een multifunctioneel Dorpsplein. Heel simpel eigenlijk, maar het heeft even moeten duren voor het inzicht doorbrak. Je zet geen woningen op een Dorpsplein. Dat blijven we herhalen zolang het nodig is. Ik heb goede hoop, maar we blijven alert dat dit niet het zoveelste zoethoudertje is.
Zijn jullie ideeen daarvoor, over Dorpshuis en Dorpsplein, financieel wel haalbaar?
Ja. 40 jaar lang was het Dorpshuis verplicht om alle exploitatie-inkomsten aan Soest af te dragen voor behoud van de volledige vergunning. Het beetje subsidie dat we ervoor terugkregen stond daarmee in geen verhouding. Dit hield alles permanent krap. Dat is nu voorbij. Mogelijk gaan we nu snel gewoon samenwerken met alle medewerking op alle fronten. Heel goed. Ook voor de kassa van ons dorp, dus ook voor de kassa van onze gemeente nietwaar? Elke bezoeker aan dorp Soesterberg is tenslotte een bezoeker aan gemeente Soest nietwaar? En dat is goed voor de sfeer en het vertrouwen van alle Soestenaren onder elkaar. Het is zeker mogelijk. Waar een wil is, is een weg. Zeker hier.
Helder hoor, en veel dank.
Graag gedaan.