“VLIEGBASIS SOEST ?!”
Het complete interview met bestuursvoorzitter ‘Dorpshuis’ de dag na de uitspraak van de rechter
Dorpshuis Soesterberg won gisteren -men mag wel zeggen glansrijk- op alle punten de door Soest aangespannen rechtzaak. Maar wat nu ? Het betrof een geding over het eigendom van Dorpshuis Burgstede. Simpele vraag zou je denken. Wat een juridisch conflict leek was meer een politiek verhaal. Overwegend vervelend en pijnlijk allemaal voor aardig wat betrokkenen. Vol termen als eigendom, verantwoordelijkheid, zorgplicht, toekomstvisie, politieke wil en onwil enzomeer. Bestuursvoorzitter Jean Marie van Staveren reageert vanaf haar vakantieadres op de uitspraak.
Jean Marie proficiat. Vlag uit en champagne open ?
Dank je, maar er valt nog niet zoveel te vieren hoor in Soesterberg. De phoenix is nog niet echt herrezen. Die zit nog in zak en as. Hahaha
De rechter gaf het Dorpshuis volledig gelijk in deze procedure, dat is toch wel enige reden tot vreugde ?
Jawel,maar het was geen echte verrassing hè. Ook niet echt voor B&W. Hun verhaal was verzonnen en harteloos. Dit was wel een heftige en brutale aanval op het voortbestaan van ons dorpsgebouw, maar niet de enige hoor. We zijn nog volop in de weer tegen andere besluiten en pesterijen van die onverschillige Soesterbergpolitiek in Soest.
Men belijdt vanalles in termen als ‘inhaalslag voor Soesterberg’ , maar intussen is alle aandacht bij de toekomst van de vliegbasis en woningbouw op het evenemententerrein. Notuleert u even: in buitenwijk Soesterberg schrappen wij het dorpsgebouw en de dorpspleinen, hebt u dat, over naar orde van de dag. Het college stevende recht af op een toekomst voor Soesterberg als compact wooneiland tussen twee snelwegen. Met de parkeerplaats van een supermarkt als dorpsplein. Leg de besluiten maar naast elkaar: Dorpshuis weg en huizen erop, huizen op het Evenemententerrein en Dorpsplein , en huizen en bedrijven op de plaats van de huidige defensiegebouwen. En buitenwijk Soesterberg is gereed. Snap je wat bedoeld is met ons verzet ?
Jazeker, maar deze uitspraak nu, wat betekent die precies voor Dorpshuis en Evenemententerrein ?
Deze uitspraak ging alleen over het Dorpshuis. Vastgesteld werd dat inderdaad de gemeente volkomen ten onrechte het eigendom claimde van ons dorpsgebouw. Geen enkel argument hield stand. Het ene argument was nog absurder dan het ander. Er sprak een onverschilligheid uit voor elementaire dorpsvoorzieningen waar je koud van wordt. Met die uitspraak is ook het beleid van dwangmaatregelen rondom die claim met terugwerkende kracht veroordeeld. Dwang bijvoorbeeld, door huurders in het dorpsgebouw de subsidie verder te ontzeggen als men niet elders huurt. Ondersteuning ontzeggen aan burgerinitiatieven die dertig jaar steun hebben gehad, met als enige motivatie de begeerte naar grond, is onzorgvuldig. Het was geen bezuinigingsmaatregel want de gelden worden nog wel uitgegeven maar verspreid over het dorp. Daar kwam directe en indirecte dwang bij kijken en dat is onrechtmatig gebruik, dus misbruik van bevoegdheid. De Banninghal zou worden omgedoopt tot nieuw dorpsgebouw, einde dorpshuis. En dat is roof. Wie bedenkt nou zoiets crimineels? Dat is geen Soesterberger geweest hoor meneer, hahaha.
Ga door …
Tevens zegt de rechter dat er niet goed gecontroleerd is, en dat treft de raad. Dat is die onverschilligheid. De rechter had maar een paar papiertjes nodig om ons op alle punten gelijk te geven. De advocaten van de gemeente kregen een veeg uit de pan dat men aan zulk een brutale claim was begonnen. Juridische spitsvondigheid verdient een betere zaak. Dit leek meer op een gokje, een wilde poging, een spelletje. Een onbehoorlijk en onaardig spelletje dat veel tijd en geld verkwistte van burgers, bestuur en samenleving. Zo’n ingrijpende beslissing voor een dorp en alle betrokkenen als het schrappen van een dorpsgebouw, daar ga je als raad toch niet blind in mee? Ga de raadsverslagen maar na op de term Soesterberg. Daar lees je enkel en alleen over woningbouw en de toekomst van de basis. “Vliegbasis Soest en die buitenwijk daarachter”, zeggen we hier wel eens. Ons dorpsgebouw met zijn traditie en functies en rechten was in de raad totaal geen item. Juridisch betekent de uitspraak opnieuw dat bestuursrechtelijk sprake is van nalatigheid en misbruik van bevoegdheid omdat er ook dwangmaatregelen en ondubbelzinnige treiterijen waren. En een ernstige schijn van intentie tot misleiding van de volksvertegenwoordiging en de burgers. Wat moeten we daarmee? Doorprocederen? Worden we daar ook nog toe gedwongen? Wie weet. Of breekt de zon nou door in de raad. We hopen het maar. We hebben vertrouwen, zou de burgemeester zeggen…
De uitspraak was ook geen verrassing voor het college van B&W zeg je ?
Welnee. Natuurlijk wist het college dat het dorpsgebouw geen gemeente-eigendom is en de kleine lettertjes niet bedoeld zijn om misbruik van te maken. Maar de grond was eventjes nodig voor iets anders. Adviseurs en advocaten werd gevraagd om te helpen bij een onteigening. Die maakten er een rommeltje van. Kostbaar tijdrovend gekonkel en hoogst onaangenaam natuurlijk om elkaar aan te doen binnen zo’n kleine gemeenschap als Soest. De onverschilligheid en de politieke onwil om zuinig te zijn op “wijk” Soesterberg en haar dorpskarakter, is met deze rechtzaak niet opgelost vrees ik. Het was niet de eerste keer dat het gemeentebestuur werd teruggefloten op haar aanpak van onroerendgoed transacties hier. Onverschilligheid, en nu dus ook nog wat schaamte erbij: de tijd is gekomen dat we de volksvertegenwoordigers met hart voor Soesterberg gaan zoeken. Het is zo weer verkiezingstijd tenslotte. Met wie is de groei en bloei van dorpsvoorzienigen serieus bespreekbaar? Die stemmen we.
Overwegen jullie echt geen vervolgprocedure, want jullie ontvangen nu amper schadevergoeding toch ?
De harde proceskosten zijn natuurlijk geheel voor de gemeente, maar juridische proceskosten zijn maar een fractie van de feitelijke kosten rond een procedure als deze. Waar een heel bestuursapparaat samenspant om andermans eigendom te verduisteren. Dat gaat gepaard met veel complicaties op alle niveaus en met schade die lastig te calculeren valt. Een vervolgprocedure bij de bestuursrechter, wat deze civiele rechter opperde, is het laatste waar wij zin in hebben. Al zullen we die met dit vonnis in de hand, makkelijk kunnen winnen. En wie weet worden we ook daar nog toe gedwongen. Maar voorlopig wachten we geduldig af en kunnen het nog jaren uitzingen al het moet. Een dorpshuis is niet opgericht om te vechten met haar gemeente. En met voortzetting van het gevecht in een vervolgprocedure is de situatie nog niet genormaliseerd. Wij zijn geen projectontwikkelaars, wij zijn een dorpsgebouw. Procederen kost alleen nog maar meer jaren gedoe. Maar hoe het dan wel verder moet in de samenwerking, dat zei de rechter er even niet bij. We vertrouwen erop dat vroeg of laat de zon doorbreekt in de raadszaal. En dat een paar van de meest integere volksvertegenwoordigers over de schaamte heenstappen en een warme handreiking doen. Hier in het dorp is aantoonbaar schade geleden aan personen en middelen door het nu veroordeelde gemeentelijk beleid en het sluiten van de hulpkraan na 40 jaar samenwerking. Maar wat nu dus? We hadden al klaar kunnen zijn met de besprekingen en voorbereidingen voor een verhuizing en gedaantewisseling naar bijvoorbeeld de Marechausseekazerne. Met al onze huidige clubs en taken en flink wat uitbreiding. De schade is met de uitspraak niet hersteld noch is het gevaar op verdere spelletjes geweken. Onwil tot elementaire fatsoenlijke samenwerking is het ergste wat je kunt hebben. Politiek is dan niet meer dan het recht van de sterkste op willekeur. Want deze besluitvorming heeft niets meer te maken met de belangen van Soesterbergers. De behandeling van onze instelling en onze mensen door het bestuur van Soest was ongekend harteloos en totaal ongefundeerd. Dus wie weet moeten er inderdaad nog meer rechters overheen voordat er weer normaal en fatsoenlijk wordt overlegd met ons betrokkenen. Met Soesterbergers inplaats van met projectontwikkelaars over ons dorpshart, dorpshuis en overige voorzieningen. Het is echt niet zoals het hoort, dat nu alleen burgerinitiatief nog redding kan brengen voor het dorpskarakter, dorpshart en dorpsgebouw. Burgstede is op geen enkele manier schuldig aan de schaamte nu op het gemeentehuis. Raad en college weten best: Potje breken is potje betalen, of tenminste goed helpen repareren! Iedere maand uitstel is een extra maand schade.
Je had de afgelopen jaren liever anders besteed, mogen we wel vaststellen ?
Maar natuurlijk! Het is toch om dol van te worden dat een dorp zich zo moet uitputten om zich te beschermen tegen haar eigen gemeentebestuur! Een paar van onze beste medewerkers zijn we kwijtgeraakt omdat ze het onrecht niet meer aankonden. Alsof we geld en energie genoeg hebben voor dit soort rechtzaken en niks beters te doen hebben. Zo’n kleine gemeente als Soest die het keer op keer presteert om intern zoveel verdeeldheid en onvrede te zaaien, gewoon door geen overleg te voeren met betrokkenen, geen openheid te betrachten en inspraak te vervangen door suggestieve rapporten. Het leven is toch te kort om het elkaar zo lastig te maken? Er zijn ook nog eens diep religieuze mensen onder die bestuurders, hoe werkt dat met hun geweten? Die zouden ons toch moeten omarmen en geregeld eens binnenlopen om te polsen of dit deel van Soest zich kan vinden in de koers. We zijn toch geen volkstuintje waar een paar wethouders wat kunnen rooien en schoffelen naar welbevinden? We zien hier al jaren alleen maar advocaten en angstige ambtenaren met zwijgplicht. Als gemeentebestuurders nou gewoon het stukje Soest dat Soesterberg heet, en aan hun zorg is toevertrouwd, zouden ondersteunen en vooruithelpen inplaats van onze voorzieningen in de uitverkoop te doen voor een paar woningen. Activiteiten zijn uiteengejaagd naar de gekste plaatsen verspreid op het dorp. Mensen moedwillig onder druk gezet op straffe van subsidieverlies enzomeer. Er is nog geen enkel zicht op fatsoenlijke samenwerking met de burgers door het gemeentehuis. Ons liet het college weten geen gesprek te wensen, en de pers krijgt te horen dat er met ons al jaren overleg wordt gevoerd! Een leugen. Aantoonbaar. Moeten we dat normaal vinden? Laat staan dat er een gedeelde toekomstvisie is voor Soesterberg-kern. Er moet nog veel gebeuren , heel veel, voor de champagneflessen open kunnen.”
Het college is nu aan zet. Is er nog wel vertrouwen dat het goedkomt tussen Soesterberg en het gemeentehuis?
Ja, waarom niet? Zodra er weer samengewerkt wordt is er weer hoop. Waar een wil is, is een weg. Overigens, je noemt steeds het College, maar vergeet dus niet dat de Raad instemde met alle collegeplannen inzake Soesterberg, inclusief deze rechtzaak! De raad wachtte zwijgend de rechtzaak af, ofschoon wij haar herhaaldelijk om bescherming hebben gevraagd. Dit is zeker zo zorgelijk. En ook recentelijk weer, bij het collegevoorstel tot bestemmingswijziging van het Evenemententerrein, stemde de raad nagelveilend in met woningbouw op ons laatste plein.
Onverschillige Soesterbergpolitiek, daar sprak je bij de rechter ook over. Is dat iets historisch bepaalds?
Nou, wij zijn 40 jaar terug opgericht omdat er grote behoefte was aan een dak boven alle activiteiten. Samen de voorzieningen onderhouden en elkaar op een vaste plek treffen werd heel belangrijk gevonden. Continuïteit. Zoals in ieder dorp trouwens, wereldwijd. Soest had daar geen geld voor over, want het kreeg niet eens de eigen culturele voorzieningen op orde, dus heeft de Soesterbergse dorpsbevolking zelf het initiatief genomen. Dat was wel in uitstekende samenwerking met de burgemeester. Die zorgde persoonlijk dat alle neuzen in dezelfde richting bleven al was er dan geen geld beschikbaar, hij zorgde voor alle denkbare ambtelijke medewerking. Zo’n prachtig dorpsgebouw dat ook nog eens budgetneutraal ontstond, zag hij als grote een aanwinst voor de hele gemeente. En dat is het. De samenwerking is ruim 30 jaar uitstekend geweest en de organisatie zonder complicaties. Sluitende boekhouding en zorgzaam beheer. Iets wat van de welzijnsinstellingen in Soest zelf, bepaald niet gezegd kon worden. De huidige problemen begonnen rond 2001.
Defensie leek te gaan vertrekken en de provincie kreeg aandacht voor de heuvelrug. Er kwam van alles op gang. Wat Soesterberg betreft vooral huizenbouwplannen. En de raad vond tot op heden alles best. Die wijk achter de bult had nog wel wat pleinen en zoiets als een dorpsgebouw: die konden toch wel plaatsmaken? Het collegebeleid om het Dorpshuis te elimineren trof geen enkele serieuze weerstand in de raad. En zo is het nu nog! Dus of het goedkomt binnen deze raadsperiode met dat hart voor Soesterberg binnen deze raad? Wij zijn er hier in elk geval op voorbereid dat we ook dit gemeentebestuur moeten overleven. We hebben er niks aan. De vaststelling, nu ook weer door deze rechter, treft niet alleen die morsige gemeenteadvocaten maar vooral ook hun opdrachtgevers die het allemaal wel een fijn plannetje vonden. We hebben dualistisch bestuur, dus de Raad is nu even hard mee veroordeeld. Lachend liep de gemeenteploeg de rechtzaal uit, het was maar een spelletje. Het leek wel Dallas. Om moedeloos van te worden. Maar geen zorg, moedeloosheid is niet zo heel erg Soesterbergs. Geduld wel.
Goed, niet moedeloos. Maar er lijkt nog wel veel strijdvaardigheid nodig, is dat nog op te brengen?
Ja hoor. Dit was een heilloze vernietigende uitputtingsslag van 7 jaar, gevoerd door advocaten en ontwikkelaars, gedreven door ons eigen college en raad. Maar uiteindelijk mogen de krachten die Soesterberg willen volbouwen niet aan het langste eind trekken. Daar gaat het om. Oog op de bal, en nog even geen champagne hè ?
Wat zou nu de ideale reactie van raad en college zijn, wat jou betreft ?
Knop om. En aan het werk samen. Over 10 jaar zijn we alle problemen vergeten en bestaat het dorpshuis 50 jaar.
Op een andere perfecte nieuwe plek waarschijnlijk, met uitstekende voorzieningen, ook voor gemeentelijke taken en wensen, maar vooral met alle ruimte voor lokale wensen en initiatieven uit het dorp. Heel graag met een veel betere film- en theaterzaal, een prachtig uitgebreid grandcafe, onder één dak met verschillende andere dorpsvoorzieningen zoals bibliotheek, gemeenteloket, politiepost en kantoortjes voor vrijwilligersorganisaties. Samen onder een dak, elkaar versterkend. Dat werkt, en zo hoort dat. En waarom zou ons dat samen niet kunnen lukken ?
Wat hoop je en verwacht je concreet ?
Dat het college nu daadwerkelijk gehoor geeft aan tegengeluiden zoals van ook nu weer deze rechter. College, wees transparant en minder overheersend en exploiterend in je Soesterbergbeleid maar wees dienstbaar aan de mensen waar u zorg voor draagt en die u vertrouwen. Samendenken en samenwerken met alle Soesterbergers. Toekomstgericht. Dit proces heeft de gemeenschap weer tonnen gekost die dus elders moeten worden bezuinigd. De uitslag was vooraf bekend, het pand is niet van de gemeente en een dorp heeft recht op een dorpshuis. Er zijn betere besluiten over ons dorp te nemen dan geheel volbouwen. College stop met jokken en draaien en mooipraterij: eerlijk zijn. Elke verleiding weerstaan om waarheid en redelijkheid geweld aan te doen voor winst uit verkoop van onze laatste stukjes publieke grond voor woningbouw. Er is 7 jaar gewoon geen overleg geweest met het college. En naar de buitenwereld jokken ze daarover. Waar zitten die mensen voor? Is dat dorpsbeheer? Officiele collegeberichten in de media spraken van “vele initiatieven en pogingen van B&W, ook de burgemeester persoonlijk, om er met ons uit te komen”. Gewoon niet waar. Waarom grijpt ook onze Burgemeester niet in als ze over hem jokken? Zo’n integer mens, die weet toch ook dat hij zich medeschuldig maakt door niet in te grijpen? Natuurlijk moet hij collegiaal zijn, maar boven alles wordt hij betaald als burgervader van de dorpen Soest én Soesterberg. Alle burgers gelijk.
Wat zou je tegen de burgemeester willen zeggen?
Hmm, nu even niks. Het college is aan zet. Misschien iets in de trant van: Waarom grijpt u niet in? of: Hèèèlp!
U vraagt ons steeds om vertrouwen terwijl wij weten en zien dat het niet klopt. Burgervader, als we alles vertrouwd hadden, was ons dorp inmiddels volgebouwd. En dat weet u. Dat roer moet om. Er was in uw bestuur geen enkele belangstelling voor trouw en ondersteuning aan onze dorpsvoorzieningen want alles draaide om woningbouw op onze laatste pleinen en op de Dorpshuis-grond. Men wist het heel goed, maar had geen enkele boodschap aan het feit dat Dorp Soesterberg haar huis zelf heeft opgericht, betaald en gerund, met steun van uw voorganger Baron Bentinck. Daar is geen schijn van misverstand over mogelijk. Dat wisten ook uw gemeenteadvocaten, die toch probeerden wat schijnmisverstanden te bedenken voor een vet salaris uit ónze publieke middelen! Om dol van te worden. Het heeft jaren gekost met serieuze schade bij betrokkenen en voorzieningen. Veel volsterkt onnodig gedoe, dat tonnen overheidsgeld deed verdampen. Tel daarbij op de referendumkosten die dezelfde oorzaak hadden, namelijk gedraai en gekonkel en omzeilen van inspraak. Daarmee zijn alle bezuinigingen op welzijn en cultuur en alle afwijzingen van kleine verzoekjes de laatste 10 jaar die het cultureel-maatschappelijke leven in Soest hadden kunnen verrijken, prima te verklaren. Maar het geld was op, want de camouflage van het gekonkel nam steeds wanstaltiger vormen aan. Wanbestuur noem ik dat. Kunt dat een beetje begrijpen? Wordt vast een gezellig gesprek.
Hetzelfde verzet geldt ook het Evenemententerrein ?
Wat vind je zelf? Je zet toch geen huizen op het enige open evenemententerrein van een dorp als Soersterberg? Woningen combineren niet met evenementen en openluchtactiviteiten. Die activiteiten willen we niet verliezen maar uitbreiden. We zijn niet zomaar een dorpje! “Maar jullie zijn zo kritisch” hoor ik wel eens. Dan vraag ik altijd: Bent u het er inhouderlijk niet mee eens? Jawel, dat wel. Ben ik dan het zure verongelijkte mensje? Het is toch mijn taak en die van andere bestuurders en medewerkers om de Soesterbergse voorzieningen te beschermen, te onderhouden en te verbeteren? Je mag ons toch niet vragen om te helpen onszelf af te breken? College en raad als tegenstander hebben is geen pretje. Maar als we gedwongen worden tot verzet, dan moet dat maar. Als we alles maar hadden laten gebeuren was het ook niet best gesteld met Soesterberg he? Het gemeentebestuur vroeg echt om problemen en die hebben ze nou. Ze zeggen het maar. Hoe lang duurt dit nog? Komen er excuses? Raadsinitiatieven tot snel herstel? We zullen scherp toezien welk raadslid nu nog tegen uitbreiding van Soesterbergse welzijnsvoorzieningen stemt. En aan de andere kant zijn we benieuwd wie er de moed heeft om de rest van de raad en het college te mobiliseren voor behoedzamer Soesterbergbeleid. Volgende rechtzaken hangen in de lucht en wij zingen deze raadsperiode wel uit. Vast staat: van ons Dorpshuis en Evenemententerrein blijft men af, simpel toch ?
Soesterberg is inderdaad niet zomaar een dorpje, maar dat komt ook wegens defensie. En die is straks weg.
Correctie, dat komt door de luchtvaart, defensie kwam pas veel later. En de luchtvaart kwam door onze ligging en onze voorzieningen. En inmiddels is ook onze bevolkingssamenstelling uniek. Als ook onze grote instellingen en bedrijven en bijzondere kleine bedrijfjes. En ons evenemententerrein. Enzomeer. Om allerlei redenen komen allerlei mensen naar en voorbij Soesterberg-vliegdorp. Het is een attractie op zichzelf, een mooi dorpje binnen de gemeente Soest. Op de borden op de uitvalswegen staat toch niet ‘Welkom in Soesterberg, buitenwijk van vliegdorp Soest’ ?
Ultrasimpel nu, wat willen jullie als bestuur Dorpshuis?
Gewoon, normaal en behoorlijk: Hulp en samenwerking met de overheid, dus de gemeente waar we onder vallen.
Heel, heel simpel. Een mooi vervangend pand als dorpsgebouw en een mooi multifuntioneel dorpshart. En laat ons nou toevallig voor allebei een prima voorstel in de aanbieding hebben! En die betalen zichzelf ook nog eens op termijn terug, dat hebben we de laatste 40 jaar bewezen. Budgetneutraal, dat moest Soest toch als muziek in de oren klinken? Ze zijn dol op dat woord. Wij ook trouwens.
Je doelt op de marechausseekazerne als nieuw multifunctioneel Dorpshuis en het Evenemententerrein als nieuw multifunctioneel dorpshart ?
Precies. Natuurlijk. Is daar ook maar iets mis mee? Roepen dat dat niet kan is het makkelijkste wat er is, maar regelen dat het goedkomt, dàt is nu de uitdaging voor Soest. Nu het voor alle Soesterbergers is, zullen de ministers van dankbaarheid aan Soesterberg, de commissaris der Koningin en Koninklijke Domeinen, en vele benodigde anderen graag de handen ineen slaan voor een mooie oplossing. Maxima wil het wel komen openen, dat weet ik al.
Ben jijzelf wel echt bereid om de contacten te herstellen, is jullie eigen vertrouwen niet teveel beschadigd ? .
We zullen niet snel vergeten wat hier is gebeurd, maar ik geloof erin dat we alles door samenwerking voor elkaar kunnen krijgen. En wij zijn zeker bereid tot een frisse herstart van de samenwerking. Het gaat echt om de zaak.
Wordt dat geen kunstmatige frisheid, want je bent neem ik aan gewoon boos ?
Ach boos, er zijn jaren verloren en vele tonnen gelds. Zo onderhand is ongeveer iedereen boos, maar dit mag het keerpunt zijn hoor. Daar snakken we naar. Aan boosheid hebben we echt helemaal niks.
Nou, nog één keer voor goed begrip en dan houden we er over op: Het college deed dus namens de gemeente een poging om het pand van de stichting Dorpshuis te verwerven in eigendom zonder fatsoenlijke vervanging…
Klopt, maar onze verantwoordelijkheden wilden ze er niet bij.
Wacht even, niet te snel. Als de gemeente eenmaal eigenaar zou zijn van grond en pand, zou men het pand slopen en er huizen bouwen. De Banninghal zou dorpsgebouw genoemd worden. Geen dorpshuis meer. Dat idee werd goedgekeurd door de raad. Het Dorpshuis wilde de grond en het pand natuurlijk alleen opgeven als een passend alternatief werd geboden. En passend betekende voor jullie: dat je kon beantwoorden aan je opdracht en de behoeften en wensen van Soesterbergers in heden en toekomst. Het college beweerde die behoeften grondig te hebben geinventariseerd en dat was het zogenaamde rapport BBN.
Precies. Heel goed. Wij inventariseerden pas 40 jaar met succes, maar dat moest nodig even worden overgedaan.
Als de plannen waren doorgegaan hadden jullie geen pand meer. De rechter stelde vast dat er enkele jaren ten onrechte bestuursdwang is uitgeoefend op jullie en jullie huurders en gebruikers. Tevens schortte het aan communicatie en juiste voorlichting vanuit het gemeentehuis. Dat laatste hadden ook andere rechters al vastgesteld. Jean-Marie, dat is nog wat bij elkaar! Hebben jullie het zelf niet ook veel te ver laten komen? Hadden jullie dit de gemeenschap niet kunnen besparen door veel harder aan de bel te trekken?
Sorrie, maar dat antwoord begin ik niet meer aan. Er zijn al verschillende interviews geweest en daarin is alles uitgebreid beschreven wat Burgstede ondernam de laatste 7 jaar. Onwil tot luisteren verander je niet door het volume te verhogen. Ik zal je kopietjes sturen, hahaha. Op onze website staat alles gedetailleerd beschreven. Ook de pers en radio Soest en zelfs het TV-programma ‘Landroof’ besteedde uitgebreid aandacht aan de zaak, ruim voorafgaand aan de rechtzitting. Dat geld- en tijdverslindende proces had best kunnen worden gestopt. Onze kant van het verhaal was in Soest echt bekend. En als men onze kant van het verhaal miste had men 7 jaar de gelegenheid om het ten onderzoeken. We zijn er allemaal erg moe en arm van geworden en er zijn weinig lezers meer die nog eens alle details uitgekauwd op een rijtje willen zien denk ik. Hoop ik. Met deze uitspraak mogen we echt zeggen: afgelopen. Het is overduidelijk. Het verzet van Soesterberg was volkomen terecht. Het moest hier beschermd worden tegen het eigen gemeentebestuur met haar zalvende teksten over vertrouwen in de politiek. Vertrouwen is goed, controleren is beter. Dat woord vertrouwen willen we uit Soest even niet meer horen. We kijken naar de daden.
Welke daden had je van de raad verwacht? Waar is men tekortgeschoten, zij moeten het college toch vertrouwen?
Met zoveel verzet en kritiek uit het veld, mag een raad wel enige aandacht besteden aan het waarheidsgehalte van aannames en de kwaliteit van de onderzoeken die het beleid onderbouwden. Eens? Men hoeft niet alles wat het college zegt direct kritisch te benaderen, maar als een heel dorp bij herhaling moord en brand schreeuwt, mag je toch wel wat vraagtekens gaan stellen als raad. Dat is toch ook gewoon hun goedbetaalde taak en verantwoordelijkheid?
Vraagtekens bij wat precies ?
Vraagtekens dus bijvoorbeeld bij dat BBN inventarisatierapport uit 2001, waar het college nog immer alles op baseert. Blind vertrouwen door de raad op het college was wel vriendelijk naar het college, maar bepaald niet naar ons. Wij hebben de raad op diverse momenten en manieren gevraagd om bescherming en hulp. Toen had er toch wel tenminste één raadslid dat rapport nog eens kritisch kunnen herlezen zou je denken. Maar ze waren het toch zo roerend eens. Sinds dat dualisme zijn onze volksvertegenwoordigers even arrogant geworden als het college. Noem dat maar vooruitgang. Nu hebben we alleen nog maar bestuurders. En geen controle meer. Inderdaad niet voor het eerst, stelde een rechter vast dat de simpelste algemene beginselen van behoorlijk bestuur vèr te zoeken zijn in het Soesterbergbeleid. Dat is met geen mogelijkheid en door niemand meer te ontkennen. Zover zijn we nu. Vast staat misbruik van bevoegdheden en bestuursdwang. Wanbestuur dus. Wie betaald wordt om te controleren en niet controleert pleegt wanprestatie. Zo, dat zijn even een paar stevige termen hè. Die gebruik je niet snel, maar het college heeft het voor elkaar. Ze zijn allemaal van toepassing. Benieuwd wie dat nu nog serieus gaat tegenspreken.
Alle raadsleden waarschijnlijk? Die zullen jou maar een lastig mensje vinden?
Ach, dat mag. Maar we kijken naar de feiten. Geen raadslid controleerde waarom er ineens, vlak voor het opengaan van de basis, ineens geweldige haast was om onze dorpskern vol te bouwen. Ten koste van alle welzijnsvoorzieningen boven het absoluut wettelijk minimum. Er is alle ruimte in aantocht voor bouwen op de vliegbasis. Dat is al jaren bekend en toch zette men door, tot op vandaag. Die vliegbasis heet wel naar ons dorpje, maar de grond is niet van Soest. Dus die kan men niet verkopen en er is grote behoefte aan winst uit grondverkoop. De cementmolens staan al jaren grommend rond ons dorp. Sterke krachten willen maar al te graag van ons dorp een buitenwijk maken tussen twee snelwegen. En dat leek het college ook wel wat. Daarom die plotselinge haast. Burgstede zou verpauperd zijn, werd zelfs beweerd. De rechter kon bevestigen dat alles er puik bijligt bij Burgstede. Het leeglopen van onze kas hebben ze nota bene zelf actief en welbewust veroorzaakt door onze huurders met subsidiestop te bedreigen en gemeentelijke taken te schrappen of verplaatsen.
Er zijn wel wat verpauperde panden in de dorpskern, maar laat die nou precies eigendom van dezelfde projectontwikkelaars en de allergrootste daarvan is de gemeente zelf! Ik vertel toch niks nieuws? “Is dit al veertig jaar oud?” vroeg de rechter vriendelijk toen hij Burgstede bezocht, “waar is die verpaupering dan?” Afbraak van onze openbare voorzieningen en de drijfveren erachter, we zijn er klaar mee. Wij hebben ons in onze functie 40 jaar bewezen, en dit college zit pas een paar jaar en maakt er een potje van met haar morsige adviseurs en neprapporten. Daaraan zullen wij echt niet ten onder gaan hoor. Dit college overleven we ook wel weer als het moet.
Op haar website schrijft de gemeente dat iedereen het er over eens was, ook Burgstede, dat het dorpshart van Soesterberg toe was aan een kwaliteitsimpuls. Waar ging het mis ?
Ach die website. Die is een stuk duurder dan de onze, maar onze informatie klopt beter. Na die gezamenlijke vaststelling dat herziening wenselijk is, zijn college en ambtenaren een eigen koers gaan varen en lieten Soesterberg verder buiten ieder overleg. Er is 7 jaar niet meer met ons gepraat. Te absurd voor woorden maar waar. Eigenlijk werd iedereen buiten dat overleg gehouden. Ook de raad wist niet de helft. Enkel een klein goedbedoelend clubje genaamd ‘Werkgroep Toekomstvisie Soesterberg’ mocht af en toe wat meedenken maar werd al snel verleid om zogenaamd namens alle Soesterbergers te spreken. Ze bleken echter geen idee te hebben van de bestaande wensen, taken en voorzieningen. Dat clubje werd door het college maar al te graag beschouwd als ‘de vertegenwoordiging’ van Soesterberg. Toen die club van voornamelijk ondernemers adviezen ging geven aan B&W over welzijnsvoorzieningen brak onze klomp. Dat ging zonder enig contact met betrokkenen en gebruikers van pleinen en dorpsgebouw. De bedoelingen van die werkgroep waren ongetwijfeld nobel, maar men had geen oog voor welzijnsvoorzieningen en het elitaire achterkamertjeskarakter van het overleg was een dure fout. De adviezen zaten op belangrijke punten flink naast de werkelijkheid en dat kwam het college prima uit. De politieke koers rond de toekomst van Soesterberg is een onvoorstelbare kapitaalvernietiging aan het worden want Soesterbergers laten zich niet herhaaldelijk foppen. Noch intimideren. Uiteindelijk niet. Wij gaan al wat langer mee dan dit college en de WTS.
Wanneer werd duidelijk dat het voor jullie de verkeerde kant op ging ?
Toen we een tijdje niks meer hoorden en die werkgroep ineens naast het college ging zitten achter een brede tafel op een podium, -niet in het dorpshuis natuurlijk-, om plannen te presenteren voor “revitalisering”. Dat was de term. Ook de provincie zat er ineens bij want die hadden ook het allerbeste voor met Soesterberg. En wij mochten alleen luisteren. Per persoon mochten we desnoods één vraag stellen, in een microfoon die door een ambtenaar met witte knokkels werd vastgeklampt. Dat opende ons de ogen. Zeker toen de welzijnsvoorzieningen in het geheel niet in de plannen bleken voor te komen. Twee pleinen en het dorpshuis, gewoon geschrapt!
Toevallig speelde tegelijkertijd ook het cross-provinciale project ‘Hart voor de heuvelrug’ en zie: daar zaten dezelfde mensen achter zo’n zelfde tafel op een podium. Soesterberg wilde toch woningen? Nou, dat ging mooi samen met Rood voor groen. De zaal snapte er niets van, maar het kwam erop neer dat er in Soesterberg zou worden ontsnipperd. Ja, ik heb die termen niet bedacht hoor. Het betekent leegstaande stukjes grond bebouwen om geld te verdienen voor de natuur of een ecoduct. We hebben maar één ‘snipper’ en daar zijn onze evenementen, dus het werd een roerige boel.
Nee, we begrepen het verkeerd, we moesten hart hebben voor de heuvelrug en Soest was verder immers vol.
Niet lang daarna was er ineens dat BBN-rapport dat ook het dorpsplein en dorpshuis op grond van zogenaamd ‘onderzoek’ officieel wegvaagde. Omdat we het allemaal zo slecht begrepen, werd het een en andermaal uitgelegd. En nog eens. met steeds duurdere folders. Als het ooit toch moet komen tot een vervolgprocedure tegen de gemeente, gaan we alles eens optellen dat Soest investeerde om onze dorpsvoorzieningen te kunnen verduisteren. Al die ambtenarenuren en hun onkosten, de rechtzaken en het referendum en al die advocaten en adviseurs en propagandakrantjes, en folders en niet te vergeten dat kunstwerk het balkon van het gemeentehuis, weet je nog? Het was allemaal in het kader van deze show. Lawaai en camouflage voor wat in feite alleen draaide om afpakken van Soesterbergse gemeenschapsvoorzieningen. Allemaal ‘spielerei’ over onze hoofden, en met ons geld. Intussen werden in het culturele en sociale veld de voorzieningen steeds verder beknibbeld want Soest is toch zo arm. Er zijn jaren verloren en miljoenen in rook opgegaan door het gekonkel van een paar oneerlijke mensen en een slapende raad. Wat mij betreft krijgen die verzamelde bestuurders de taakstraf om alles in hun vrije tijd netjes op te lossen. Da’s meteen goed voor de waardering van vrijwilligerswerk, waar ze de mond vol van hebben.
Tot slot nog even, en dan houden we er over op: Dit college zit nog niet zo heel lang en voerde beleid uit dat al was ingezet door vorige colleges. En die zaten vast aan het provinciale rood voor groen. Had het college wel keus?
Men had zelf getekend voor de constructie dat het ecoduct betaald zou worden uit opbrengsten van grondverkopen in Soest. Maar Soest wilde volstrekt begrijpelijk haar prachtige groene zones niet kwijt. Omdat toch beloofd was om gronden te verkopen hadden ze natuurlijk een probleem. Met dat probleem probeerde het college ons dorp op te zadelen, door het te presenteren als “de langbeloofde inhaalslag”. Ondanks herhaalde en dringende oproepen uit Soesterberg aan college en raad om dit beleid te herzien en de schade die alvast maar was aangericht te herstellen, besloot Soest gesteund door de raad en provinciale krachten, om de poging toch tot het gaatje door te zetten. Men wist immers maar nooit? Dat was keihard. Daarmee werd extra schade aangericht aan onze mensen en in het vertrouwen van Soesterbergers in hun gemeentebestuur. College noch raad, noch provincie namen protesten uit Soesterberg serieus. Op open brieven en insprekingen kwam nul reactie. We hebben daar wat staan betogen voor een kille raad! Men vond ons verhaal zelfs irritant worden en dat liet men ons voelen ook. Ook recentelijk weer bekrachtigde de raad opnieuw een nieuw voornemen van B&W om het Evenemententerrein te verkopen. Het college had weer een nieuwe reden bedacht en zoveel inspanning moest toch worden gehonoreerd nietwaar? Die raad heeft tot op vandaag als controlerend orgaan voor ons Soesterbergse deel van Soest ronduit belabberd werk geleverd. Daar valt nog een flinke omslag te maken, want er komt nog veel Soesterberg-dorp op de agenda’s de komende tijd.
Deze uitspraak was dus privaatrechtelijk. Over eigendom. De eerdere veroordelingen gingen niet over grond?
Die gingen meer over de manier waarop. En de Raad van State keurde bestuursrechtelijk de ‘Rood voor groen’ plannen rond Soesterberg juist om die reden af. De vraag is nu of het college ervan geleerd heeft. Van het referendum bijvoorbeeld zei het college geleerd te hebben dat het moeilijker moet worden gemaakt om een referendum aan te vragen. Begrijp je wel? Precies de verkeerde reactie! Machtspolitiek in plaats van dienstbaarheid aan de hele lokale gemeenschap. Ook die gemeentekrant over de tevredenheid van ons burgers die recentelijk weer op de mat viel was toch stuitend zelfvoldaan? Vroeger heette dat propaganda. Ik sprak nog niemand die dat serieus neemt. Niet omdat we zeurpieten zijn, maar omdat het gewoon niet klopt. Er kan en moet veel beter bestuurd worden in de zin van inspraak, besluitvorming en belangstelling bij het bestuur voor meer dan inkomen door uitverkoop. Maar verwachten we niet teveel? Kan deze collegesamenstelling dat wel? We gaan het zien, aan de consequenties die het nú gaat trekken. Alles zal afhangen van de bereidheid om de situatie te normaliseren, de schade te herstellen en samen te bouwen aan een betere toekomst. Dat zijn op de korte termijn misschien extra lasten, maar die betalen zich op alle niveaus terug. Zeker als je de termijn op 30 of 40 jaar stelt, zoals in ons geval. Mij dunkt dat die kazerne van de Marechaussee dan snel te regelen moet zijn als nieuw ‘Dorpshoes’ of hoe het ook gaat heten. Prachtig gelegen aan het nieuwe Dorpsplein waar alle ruimte is voor tal van evenementen, begrijpt u wel ? Woningen combineren niet met evenementen.
Hoe is de stemming binnen de gelederen van het Dorpshuis ?
Het bestuur, de werknemers en het vrijwilligersteam van Dorpshuis Burgstede maken zich grote zorgen over gebrek aan kwaliteitsinbreng vanuit de huidige Raad. Zeer recent, december 2007 accordeerde onze eigen gemeenteraad dus ook weer de bestemmingswijziging voor ons Evenemententerrein. Oftewel: bouwen maar weer jongens! Snel weg dat openbare groen. Straks wordt het nog gezellig ook daar. Snel bouwen! Vanuit Soesterbergs belang beschouwd, deugt deze Raad niet. Ze zien onvoldoende in dat Soesterberg een stuk Soest is. Geen klein stuk, en steeds groter. De belangen zijn versmolten. Het is zo kortzichtig en hebberig om hier uitverkoop te houden van de laatste open ruimte en het vervolgens vol huizen en mensen te pompen. Onverstandig en gevaarlijk. Onomkeerbaar. En menselijk gesproken was die accordering door de raad ook weer een klap in het gezicht van de Soesterbergse functionarissen en vrijwilligers die juist om extra bescherming hadden gevraagd tegen de plannen van het nu veroordeelde college. Er is nog niks gewonnen dus, vergis je niet. Het gaat er nu om dat alle partijen inhaken en er samen iets moois van maken. Dat kan nu. Er zijn grote zorgen en we zijn zeer alert, maar er is goede hoop.
Waar blijkt dat uit ?
Het heeft bijna 8 jaar moeten duren, maar inmiddels lijkt op het gemeentehuis het inzicht door te dringen dat voor Soesterberg-Dorp hier en nu een goed en evenwichtig totaalplan moet worden gemaakt rond een ruim multifunctioneel leefbaar hart. Daar hebben wij 7 jaar op aangedrongen. Het zogenoemde ‘vlekkenplan’ dat in achterkamertjes door ambtenaren met zwijgplicht en glimlachende ontwikkelaars in elkaar was geprutst met het BBN-rapport in de hand, is goddank van tafel. Er wordt nu gewerkt aan een breed te dragen plan met visie, rond een attractief dorpshart. Met onze sportactiviteiten in goede sportaccomodaties, de winkels in een goed winkelgebied, de dorpshuisaktiviteiten in een multifunctioneel Dorpshuis en buitenactiviteiten op een ruim multifunctioneel dorpsplein. Eigenlijk te simpel voor woorden, maar het heeft even geduurd om tot die eenvoud en kwaliteit te komen samen. En we zijn er nog niet, want die nieuwe plannen moeten we eerst nog vormgeven en goedkeuren hè?.
Je zegt dat het Dorpshuis budgetneutraal zou kunnen draaien, dat lijkt me heel goed nieuws voor Soest ?
Geen nieuws. Dat doen we per saldo dus al 40 jaar. Al die jaren leefden we onder het juk van een zeer ongelukkige historische clausule. Zolang onze schulden aan de bank, waarvoor de gemeente garant stond, niet waren afbetaald, moesten we onze exploitatiewinsten aan Soest afdragen. Dat stond officieel geheel los van de exploitatiesubsidie. Maar toevallig kregen we altijd minder subsidie dan we afdroegen aan omzet. Het was vestzak-broekzak. Met dien verstande dat dus het nodige bleef hangen in het vest. Onze winst zeg maar, ging naar welzijnsvoorzieningen in Soest. Veertig jaar lang. Dat is niet lekker werken hoor, zelfs een welzijnsvoorziening wil wel eens wat investeren, maar goed. Toen recentelijk onze schulden compleet waren afbetaald kon de afdracht dus stoppen maar zou de subsidie doorlopen. Daar kon alleen een nieuw raadsbesluit een einde aan maken, maar daar was geen enkele rechtsgrond of reden toe. Wij hadden ons bewezen als welzijnsinstelling en waren keurig binnen de termijn van 40 jaar schuldenvrij. Maar het college bedacht dat de raad wel eens zou kunnen instemmen met de redenering dat een dorpshuis niet eigentijds is en wij de zaak maar wat lieten verpauperen. En ja hoor, dat leek de raad wel een goeie aanpak. En daar ging ons recht op onze eerste echte subsidie. Jongens, ik bedenk het niet hoor, het is een soap. Die intrekking was hoogstbedenkelijk en daar is het laatste woord niet over gezegd maar we konden wel even zonder. Tot die tweede aanval kwam en huurders actief werden uitgeplaats of ontmoedigd. Aangevuld met een bont pakket verdachtmakingen en dédain. Niet één verdachtmaking heeft standgehouden, niet één. Toen besloot Soest dus maar een rechtzaak aan te spannen. Die afloop is bekend en de rest komt ook nog wel aan het licht. Nou, we zijn rond hè?
Ja, we draaien er een punt aan. Wanneer opent het nieuwe dorpshuis ?
Haha!, Als we straks weer normaal draaien en de horeca geprofessionaliseerd is zoals gepland, dan hebben we weer inkomen dat zelfs hoger is dan voorheen. Het pand is inmiddels lastenvrij, dus met een goeie nieuwe hypotheek kunnen wij de komende 40 jaar wel weer tegemoet. Samen met marktpartijen en instellingen zoeken we een pand dat geschikt is om met meer vaste clubs onder één dak te gaan. Dat maakt de gezamenlijke lasten kleiner en de kwaliteit van de voorzieningen hoger. Niks nieuws hoor: Zoals gezegd hebben heel wat dorpsgebouwen die omslag al achter de rug. En met groot succes. Zoek maar eens onder de term ‘kulturhus’. Nu zijn wij aan de beurt. En wat ons betreft zitten we liever vandaag dan morgen weer aan tafel met onze eigen gemeente. Dan kunnen we elkaar aanvullend gaan samenwerken, als vanouds. Gezamenlijk verantwoordelijkheid nemen voor welzijn en leefbaarheid in Soesterberg. Met volwaardig wederzijds respect voor elkaars taken en verantwoordelijkheden. Moet jij eens opletten wat er dan allemaal weer aan moois kan opbloeien hier in Soesterberg. Geen stijf gedoe, geen onnodige bureaucratie , geen vertragingen, alle medewerking op alle niveaus. Dan zijn we zo weer boven Jan met zijn allen.
Helder. Veel dank en een prettige vakantie verder hoor!
Dankje, zal wel lukken hahaha.
Vrijwilligersteam Dorpshuis Burgstede, Maart 2008