Nieuws

Complete versie interview voor een regionale krant   – Oktober 2022

De Stichting ontving enkele vragen naar aanleiding van de briefwisseling met ‘Ons Netwerk’ in de Soester Courant. Het interview was bestemd voor een krantenartikel (zie elders).  Bij langere interviews wordt natuurlijk een redactionele selectie en volgorde bepaald voor de publicatie.  Daarbij vallen onvermijdelijk zaken weg die sommigen misschien toch zouden kunnen interesseren.  Om die reden plaatsen we hieronder het complete interview welk we voor deze gelegenheid gaven.  Kern is het standpunt van de Stichting dat iedereen de geschiedenis echt moet gaan afsluiten en kiezen voor de toekomst als exclusief gezamenlijk onderwerp. Anders wordt het niks met ons dorpshart, en dat wil niemand tenslotte.

Journalist:  “Vooraf:  Het college heeft in de begroting 40.000 euro als eenmalige investering en daarna 180.000 euro structureel opgenomen voor een nieuwe sociaal-culturele voorziening in Soesterberg. Dat kan een bestaand of een nieuw gebouw worden.”

Voorzitter: Mooi toch ? Dat is structureel bijna een ton meer dan de Stichting destijds gemiddeld ontving. Nog geen ‘inhaalslag’ maar wel duidelijk vooruitgang.

Journalist vooraf: “Ik stel de vragen die de gewone lezer zich stelt, die dus eigenlijk nog van niks weet. Dat is het uitgangspunt van mijn vragen.”

Voorzitter: De gewone lezer in Soesterberg stelt zich bij ons weten hele andere vragen. En wie zich net als u even verder in de materie verdiept, weet precies waar die vragen over ons geld vandaag kwamen. Waarom denkt u dat er geen kip reageerde op de herhaalde oproep tot hulp van de lieden achter die vragen?

>start interview<

Vraag 1.

Journalist:  1. Is de Stichting Dorpshuis Soesterberg betrokken bij gesprekken van het college c.q. uitgenodigd voor gesprekken over een nieuwe sociaal-culturele voorziening in Soesterberg?

Voorzitter:  Er zijn eerste contacten geweest ja, maar nog niet over de kazerne. Naast tijdelijke oplossingen werkt men ook naar een geschikte eindoplossing zou je denken. Een paar jaar geleden werd de Stichting gevraagd mee te denken over vestigen van het dorpshuis bij sporthal de ‘Banninghal’. Daarover konden we kort zijn want die optie was natuurlijk al herhaaldelijk bekeken en totaal ongeschikt bevonden. Als tussenoplossing zou zoiets kunnen, voor een deel van de kleinere functies zoals bijvoorbeeld ook in voormalig kinderdagverblijf ‘De Linde’ is geprobeerd. Vervolgens werden we gepolst voor een onderzoek naar de leegstaande ruimte onder nieuwbouw ‘DenBergh’.  Eveneens denkbaar als tussenoplossing, zij het voor een nog kleiner deel van de taken. Het is daar veel te laag en te klein voor alle broodnodige functies. Versterkt geluid en grotere evenementen kun je natuurlijk helemaal vergeten daar. Wereldwijd is al honderden jaren bekend dat je een dorpshuis niet nabij woningen moet willen plaatsen. Laat staan eronder! De tijd is gekomen dat de gemeente serieus en rechtvaardig ook voor de Soesterbergers en hun gasten aan een definitieve oplossing gaat werken.  Wij zijn er klaar voor. 

Vraag 2

Journalist:  2. Zo nee, waarom niet? Had u dat verwacht en zo ja, maakt u nog uw teleurstelling bekend hierover?

Voorzitter: N.v.t.

Vraag 3.

Journalist:  3. Zo ja, juicht u het toe dat u betrokken bent en waarom?

Voorzitter:   Dat is toch niet meer dan normaal?  De Stichting heeft ruim 55 jaar kennis en ervaring opgebouwd en vertegenwoordigt -wetenschappelijk aangetoond- ruim 90% van de dorpsbewoners. We hebben een landelijk netwerk met de beste adviseurs op gebied van eigentijdse multifunctionele voorzieningen. En we hebben natuurlijk een aanzienlijk fonds in te brengen. Dat helpt. Het plan dat we met de Soesterbergers formeel hebben ingediend als burgerinitiatief is de ideale oplossing. Raad van State, Rekenkamer, Gemeenteraad en civiele rechters hebben vastgesteld dat wij en ons voorstel onheus zijn behandeld destijds, en gewoon betrokken behoren te worden bij de eindoplossing. Ons vermogen is echter niet voor lapmiddelen.  Op onze website hoort u het oud bondscoach Jan Zwartkruis op een filmpje mooi verwoorden: “het is een kwestie van willen en gunnen”.

Vraag 4

Journalist:  4. Van de 8 ton van de stichting is ongeveer 3 ton over. Wat is er, in details, met die 5 ton (voormalig gemeenschapsgeld) gebeurd of hoeft u dat niet uit te leggen?

Voorzitter:  Juridisch hoeft de Stichting inderdaad geen verantwoording af te leggen. Zeker niet via de media, tenzij we daar zelf voor kiezen. De Stichting koos vanaf haar oprichting tot de huidige dag voor openheid en publicatie. De antwoorden op vragen rond de geschiedenis van ons vermogen staan al jaren op onze website: www.DorpshuisSoesterberg.nl. Opmerkelijk is dat de aandacht voor ons vermogen bij sommigen groter lijkt dan hun aandacht voor het belang dat we behartigen. Wie geld heeft moet natuurlijk altijd oppassen voor mensen die het willen afpakken. Wie betere ideeën heeft dan de gezamenlijke Soesterbergers kan zich altijd melden, daar staan we geheel voor open. Voor ons telt enkel het volgende belang: een multifunctioneel gebouw voor alle benodigde en wenselijke activiteiten en taken in het dorpshart. Niet voor een deel van de gemeenschap, zoals nu, maar voor alle inwoners en hun gasten. Denk ook aan toeristen en veteranen. Soesterberg is al eeuwen een pleisterplaats en had tal van voorzieningen: algemeen bekend. 

U gebruikt overigens de term ‘gemeenschapsgeld’ in verband met ons vermogen. “…voormalig gemeenschapsgeld” schrijft u. Dat is echt onjuist en verwarrend. Het gemeenschapsgeld dat de gemeente uitgaf voor ons pand en grond is nog steeds van de gemeente/gemeenschap! Het werd omgezet in onroerend goed, te weten ons oude pand en de grond.  Die werden vervolgens door het college doorverkocht aan een ontwikkelaar. En zo werd het weer gemeenschapsgeld, bedoeld voor de inhaalslag inzake voorzieningen. Dat zit dus nog bij de gemeente. Tenzij het aan iets anders is uitgegeven, maar dat was niet de belofte en niet de afspraak bij het voorzieningen-gedreven Masterplan.

Het gaat om de vraag waarom ons vermogen nog NIET is uitgegeven. Waarom is er nog steeds niet voorzien in een behoorlijk alternatief voor het gebouw dat de inwoners werd afgenomen. De belofte was immers dat er iets tenminste gelijkwaardigs zou terugkomen!  Daar was de hele ‘inhaalslag’ op gericht, aldus alle publicaties vooraf. Lees ze maar na. Een vijfde deel van de gemeente-inwoners woont straks in dorp Soesterberg. Op ruim 10 km afstand van de voorzieningen in dorp Soest.  Aldaar staat het vol voorzieningen, op de een of andere manier uit gemeenschapsgeld gesteund, en aldaar zijn tientallen hectaren open plat groen in de woonkern. Soesterberg werd haar enige en laatste anderhalve hectare plus dorpshuis afgenomen voor woningbouw. Zijn de inwoners gefopt of wordt er achter de schermen stiekem hard gewerkt aan verwerving van de Kazerne en omliggende tuin? Wij weten nog van niks.

Vraag 5.

Journalist:  5. In Soesterberg maakt men zich daar, blijkens een briefwisseling deze zomer in de Soester Courant, zorgen over. Begrijpt u die zorgen en kunt u die wegnemen?

Voorzitter:   Die zorgen over ons vermogen waren onheus. Men kende de antwoorden op de eigen vragen precies. Hun advocaat heeft namelijk met onze advocaat uren gemoedelijk doorgebracht en onze boeken samen bestudeerd en akkoord bevonden. Antwoorden op nadere vragen over ons vermogen en over de rechtszaken om het te beschermen, alsook over de schulden die de jaren verzet hadden opgeleverd, staan allemaal als gezegd al jaren op onze website. We weten inmiddels waar die suggestieve vragen vandaan kwamen. Zie de briefwisseling uit de Soester Courant op onze website. Daar maken we kennis met een heel specifiek clubje met duidelijk eigen belangen. Zij zochten herhaaldelijk de media via deze vragen die de aandacht afleiden van de hoofdzaken.

Als de kazerne al vrij komt, kan het in elk geval geen dorpshuis worden, zo lijkt men te bepleiten.
Wat wordt het dan wel, en wat zouden ze daarvan vinden? Liever appartementen? Duidelijk is: deze club heeft niet dezelfde doelstelling als wij. De vragen waren suggestief en deden weinig meer dan de belangstelling vestigen op hen.  Profilering ten koste van anderen heet dat, met ingevlochten de suggestie dat zij de belangen van de Soesterbergers beter zouden dienen op dit punt dan de Stichting. Dat bestrijden wij. De Soesterbergers rond de Stichting weten dat dit groepje goeddeels bestaat uit mensen die voorheen publiekelijk de realisatie van het zgn. ‘Masterplan’ ondersteunden. Dat betekende het einde van tal van onze voorzieningen onder dak en in de openlucht.

Wat een lef eigenlijk om vervolgens ook nog invloed te eisen op het beleid en de statuten van de Stichting, en daarmee ons vermogen. De suggestie dat er bij ons mogelijk iets niet deugt was ongegrond en onbehoorlijk en daarmee smadelijk. Dat is een misdrijf.  Nota bene werd desgevraagd met hun lokale advocaat door onze eigen advocaat uitgebreid de boeken doorgenomen!  Met als conclusie natuurlijk dat alles prachtig in orde is en de Stichting ruim het tienvoudige in kas heeft van het bedrag van 30 mille waarmee we begonnen. Er zat dus iets anders achter die aandachttrekkerij via de media. Daarover ging die briefwisseling. Dat gedoe is echt afgesloten nu als u het ook goed vindt.  Wij gaan er niet met het geld vandoor en ieders aandacht is verder broodnodig voor de echte onderwerpen.  De Stichting heeft zich ruim 50 jaar bewezen en toonde ons dorps-brede draagvlak wetenschappelijk verantwoord aan. Middels een erkend onderzoeksprotocol en heldere onderzoeksvragen, deur aan deur, schriftelijk en mondeling, in heel het dorp.  

Het enige draagvlak dat bovenbedoeld clubje voorlopig aantoonde is het gemeentebestuur. De regie achter het Masterplan vond in dit nieuwe clubje een welkom ‘draagvlak’ voor de bouwplannen die niet alleen al jaren klaarlagen, maar waarover ook al overeenkomsten met ontwikkelaars bleken te bestaan. Over het gebrek aan, en zelfs volstrekte afwezigheid van openheid bij de Gemeente hebben we deze lieden nooit gehoord. Niet erg fraai allemaal. Maar goed, dit speelde jaren geleden en we moeten echt verder met z’n allen. Er zijn nieuwe mensen aan het werk, en zodra die serieus aandacht krijgen voor andere belangen van Soesterbergers dan huizen, staan wij er klaar voor. Daarop wachten we, in goed vertrouwen.

Vraag 6.

Journalist:  6. Is er ooit door de gemeente een poging gedaan om u duidelijkheid te krijgen over het restantdeel van het geld dat de stichting beheert?

Voorzitter:   Nee, waarom zouden ze?  Ze vragen andere leveranciers toch ook niet wat die gaan doen met het geld waarmee de gemeente spullen kocht?  De gemeente moet zich verantwoorden voor haar bestedingen, niet de leveranciers.  De gemeente weet dat ongeveer de helft van de koopsom nooit in onze handen is geweest, maar direct van de gemeentenotaris naar onze bank ging, die ons vijf jaar openhield met leningen toen de subsidies waren gestopt. De Gemeente wilde ons ‘uitroken’ aldus een wethouder destijds. Een deel van het restbedrag was nodig om andere schulden af te lossen, waaronder ontmanteling en opslag en het verdrietige afscheid en het uitkopen van ons personeel. De gemeente weet dat het huidige vermogen expliciet en uitsluitend bestemd is voor een nieuw gebouw. Althans een vleugel daarvan. Het bestuur bij de Stichting is inmiddels ook gewisseld en bij de gemeente zijn nieuwe mensen verantwoordelijk, dus we kunnen vers van start gaan samen.

Vraag 6A.

Journalist:  6A. Nu de gemeente concrete plannen heeft en de stichting volledig buiten beeld lijkt te blijven, doemt de vraag op: wat wil de stichting nog doen met het resterende geld en hoe kan dat zo besteed worden dat het voldoet aan de statuten? Is het bv mogelijk dat u voorzieningen of activiteiten gaat betalen?

Voorzitter:   Buiten beeld zijn we zeker niet. Er zijn veel teveel Soesterbergers op de hoogte van de feiten, en samen wachten we op de dag dat er echt wordt samengewerkt. De eerste contacten met de gemeente zijn er al geweest zoals gezegd.  Wij willen inderdaad niet anders dan ons vermogen herinvesteren in nieuwe voorzieningen. Ter facilitering van tal van activiteiten. U weet: de stichting is opgericht door de Soesterbergers zelf rond 1967. Een burgerinitiatief zou je dat nu noemen. Bedoeld om te voorzien in zaken en taken die de gemeente verwaarloosde in ons dorp. Toen al. We voorzagen zelf in ruimte en faciliteiten voor alle inwoners en hun gasten omdat de gemeente de portefeuilles voor deze doelen leeg besteedde in dorp Soest.

In ons dorp werd de gemeente ervaren als de boze stiefmoeder uit het sprookje die haar pleegkind verwaarloost en uitbuit ten bate van haar eigen kind.

De bitterheid was groot. En niet onbegrijpelijk hè?  De vraag die opdoemt is niet wat de Stichting wil doen met haar vermogen, want dat is bekend en staat vast. De vraag is hoe de Gemeente gaat voldoen aan haar verantwoordelijkheden en de randvoorwaarden die wet en rechtvaardigheid stellen aan haar keuzes. En daarnaast, aanvullend, hoe zij zich gaat kwijten van de expliciete belofte tot een ‘inhaalslag’ inzake voorzieningen voor alle inwoners en hun gasten in dit deel van de gemeente. Een dubbele resultaatsverplichting dus. Er valt bijna 100 jaar achterstanden in te halen op gebied van een rechtvaardige verdeling van aandacht en middelen over beide dorpen op gebied van welzijn, recreatie, cultuur en toerisme. Het Masterplan heeft niets van dit alles opgelost, integendeel. De destructieve gevolgen ontkent ook bijna niemand. Maar wat nu ?
Nu de wensen tot woningbouw bevredigd zijn en verder doortreinen, zijn de noden en wensen van de inwoners aan de beurt!  Dat sprookje uit ’67 is nog niet uit hoor.  Alles kan heel mooi en gelukkig aflopen voor iedereen, dat is onze eerlijke overtuiging. Aangetoond gesteund door duizenden hier. Het is nog niet te laat, de ‘verrassende’ wending ligt namelijk gewoon klaar voor ieders neus: De Marechausseekazerne. En waarom niet?  Hee! nu geen gemakkelijke antwoorden roepen graag vanuit onkunde, vermoedens of vage onderbuikgevoelens maar een gedegen aanpak kiezen. Alle sceptische reflexen kennen we nou wel. Is het Soesterberg gegund en wilt u helpen? Geef dit een kans! Tijd nu voor serieus onderzoek en gesprekken met de mensen die daadwerkelijk invloed hebben. Desnoods tot aan de koning, die Soesterberg beter kent dan menigeen weet. Komt goed!

Vraag 7.

Journalist:  7. Houdt u nog vast aan het oude plan voor een sociaal-culturele voorziening in de marechausseekazerne? Is dat nog haalbaar, nu de marechaussee vooralsnog niet zal verdwijnen? Heeft het nog draagvlak in het dorp, zoals die er destijds volgens u wel was, denkt u? Waarop baseert u dat?

Voorzitter:   Natuurlijk jôh, waarom zou dat niet haalbaar zijn?  Wij kennen echt bijna niemand hoor, die er tegen is. Mits natuurlijk de kazerne beschikbaar komt en de financiële haalbaarheid is aangetoond.
Dit alles lieten wij professioneel onderzoeken en de oplossing wordt ‘zeer geschikt en kansrijk’ geacht. Plan ‘De Vleugels’ was onderdeel van het Burgerinitiatief ‘Hart voor Soesterberg’.  De allerbeste eindoplossing denkbaar voor iedereen. Als gezegd: wetenschappelijk opgesteld en formeel ingediend als raadsstuk met een veelvoud van het wettelijk vereiste aantal stemmen.
Dat had door Raad en College serieus behandeld en grondig onderzocht moeten worden maar werd weggemoffeld. Dat kunnen we gaan aanvechten omdat het procedureel niet klopt, maar wij geloven meer in de oplossing van een akkoord tussen alle mensen die het pand en de grond gaan gebruiken. Dan moet je niet vechten maar bouwen. Politiek en bestuur bleken ten tijde van het Masterplan heel andere focus te hebben dan zich naar behoren te verdiepen in een afwijkend Burgerinitiatief. Wie nu in het dorpshart om zich heen kijkt ziet wel wat de prioriteiten waren: Bouwen inderdaad, maar dan wel enkel huizen huizen huizen. Ten koste van alle voorzieningen die het dorp sinds mensenheugenis grote aantrekkingskracht gaven. Waar of niet? Zie dat onder ogen. 

Voorstelplan ‘De Vleugels’ werd door sommige politici weggehoond als volstrekt onrealistisch. Zij wierpen zich op als de grote deskundigen, want zij kenden iemand op een hoge post en die wist namelijk alles precies:  de Marechaussee zou de kazerne nimmer verlaten! Nou: enkele maanden later stond het pand leeg. Waren we toen voorbereid geweest met z’n allen, dan had het Dorpshuis er mogelijk al lang gezeten. Op een absolute enkeling na weet helemaal niemand wat defensie gaat besluiten, zeker niet waar het gaat om speciale diensten.
Die leegstand destijds was de meest benauwde periode voor ons, want direct stroomden de plannen van projectontwikkelaars binnen in die brandkasten op de eerste verdieping van het gemeentehuis. Vergis je niet: ze liggen er nog hoor! Maar een plan van de wethouder(s) van cultuur, welzijn, aantrekkelijkheid en voorzieningen zit daar nog niet bij en dat moet echt snel veranderen. Alle ontwikkelaars willen het terrein splitsen, de tuinen volbouwen en het gebouw vullen met luxeappartementen boven een plint. “Goddank” zeiden sommigen, “de Marechaussee zij dank” zeiden anderen, toen de Marechaussee even onverwacht als ze vertrokken, plots bleek te zijn teruggekeerd om het fort te bewaken.  

Later zal het blijken, maar volgens ons was dit het allerbelangrijkste moment in de geschiedenis van de Soesterbergse gemeenschapsvoorzieningen. Het allermooiste in elk geval wat op dat moment kon gebeuren. Opnieuw het laatste dat iedereen had verwacht, en bij de Stichting ging de fles open.  Laat de Marechaussee daar voorlopig maar lekker blijven zitten inderdaad. En hun mensen nog even blijven genieten van hun visje op de markt hier op woensdag.

Maar nou iets anders:  Waarom zou de actuele aanwezigheid van defensie daar, een reden zijn om geen aandacht te besteden aan de zeer reële mogelijkheid dat men het pand op termijn opnieuw verlaat?  Reorganisaties en bouw van nieuwe kazernes zijn in volle gang, dus wordt het hoog tijd om echt alle impasse te doorbreken en met z’n allen aan de slag te gaan. Hoe?  Door samen twee onderwerpen op de best denkbare manier te onderzoeken: Verwerving en exploitatie. Inzake verwerving hebben we, met alle respect, geen enkele belangstelling meer voor zogenaamde ‘deskundigen’ die dat helemaal niet zijn. Met hun inschattingen en gesuggereerde ‘vertrouwelijke informatie via kennissen op hoge posten’ en anderen met onderbuikgevoelens. Kletskoek.

Op die plek ons nieuwe multifunctionele gebouw met een grandcafé is de mooiste oplossing voor iedereen. Alle veroorzaakte problemen door gemis aan open ruimte zijn dan ook opgelost want de tuinen worden één aangesloten stuk met het DenBergh-pleintje. Welkom terug kermis, welkom terug eigentijds circus en ijsbaantje enzovoort. Absoluut de moeite waard om zeer grondig te onderzoeken in samenspraak met bij voorkeur enkel de allerhoogste beslissende instanties.  Geen tussenpersonen meer met inschattingen of wensen, maar deskundigen en beslissers onder elkaar. Iedereen ziet het belang voor dit dorp dat 50 jaar op slot zat in dienstbaarheid aan land en wereld, en vervolgens de parkeerplaats werd van alle woonwensen uit de hele regio. Tijd en aandacht voor de mensen nu!

Zoeken naar een tijdelijk oplossing is prima. Het ene moet gedaan en het andere niet gelaten. Dus: zorgen voor zo goed mogelijke tijdelijke voorzieningen en tegelijk toewerken naar een definitieve oplossing. Dat is het enige wat gevraagd wordt van politiek en bestuur.
En inzake uw vraag naar ons draagvlak verwijzen we graag naar onze website waar u filmpjes ziet met honderden Soesterbergers over plan ‘Vleugels’.  We hebben amper Soesterbergers gehoord die de kazerne een slecht plan vinden als het inderdaad aangetoond te realiseren is. Onze deskundigen achten het prima haalbaar. De voorgestelde coöperatievorm heeft zich op tal van plekken in binnen- en buitenland bewezen. De locatie en beschikbare ruimte leent zich uitstekend voor alle benodigde en wenselijke doelen, alsmede een lucratieve exploitatie vanuit een professionele horeca-kern, aangevuld met gemeentesubsidies en onderhoudsbudgetten. Het wordt prachtig. Iedereen blij, iedereen wint.

Vraag 8.

Journalist:  8. Het bestuur bestaat volgens de KvK uit twee bestuursleden, terwijl er minimaal drie behoren te zijn. Is dat een tijdelijke situatie? Staan er Soesterbergers klaar?

De aanname dat het er drie bestuurders ingeschreven behoren te zijn is onjuist. Natuurlijk zijn er meer actieve Soesterbergers rond de Stichting maar we bevinden ons in een uitzonderlijke tijdelijke situatie. We zijn fondsbeheerders nu, en dat betekent alleen werk voor de boekhouder en de accountant, onder toezicht van onze advocaat, notaris en bank. Het huidige bestuur neemt geen nieuwe besluiten over het vermogen en past enkel op de zaak. Als altijd denken natuurlijk tal van dorpsgenoten mee, en die staan klaar om aan te treden zodra dat aan de orde is. Daarnaast zijn er ook nieuwe verbanden ontstaan waaronder ‘POS’,  ‘Soesterberg.NU’ en ‘Samen voor Soesterberg’ en ook ‘Ons Netwerk’ is een nieuwkomer. Allen hebben aangegeven graag te willen helpen bij een duurzame oplossing. Daar zitten zeker geschikte en bereidwillige nieuwe bestuurders bij ook. Samen gaan we het dorp haar oude glans als pleisterplaats teruggeven. Waarbij weer alle inwoners en hun gasten worden bediend van de bekende voorzieningen die we al hadden, maar nog beter. Vergelijkbaar met andere dorpen waaronder bijvoorbeeld dorp Soest. 

Maar nu U : Wie zegt er eigenlijk dat de kazerne is uitgesloten als optie voor de toekomst?  Serieus: wat zijn de argumenten en bronnen?  Die vraag moet nog steeds samen met de gemeente gedegen, serieus en in alle rust worden onderzocht. Als volwassen zorgzame bestuurders onder elkaar, vruchtbaar samenwerken aan de voorbereidingen voor het moment dat de Marechaussee weer vertrekt. Jammer voor enkele projectontwikkelaars misschien, maar die zijn inmiddels ruimschoots bediend nietwaar?  Nu zijn de Soesterbergers en hun gasten aan de beurt. We zullen zorgen dat onze vrienden van de Marechaussee hun wekelijkse visje van de Soesterbergse markt niet hoeven te missen. Die zullen we nog jaren nabezorgen op hun nieuwe adres. Als blijk van eeuwige dank voor het verlengde bewaken van ons fort. Beloofd!

>einde interview<

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

OUDERE BERICHTEN:

Foto AD dorpshuis soesterberg

[/sg_popup]

couran artikel 2

ad zooi